Karanlık Aşk

•12•

Kapımı kilitledim. Yatağa uzandım.

Nasıl yapardı nasıl

Yaklaşık 15 dakika bunu düşündüm.

Daha da düşünürdüm ama kapının diğer tarafına oturmuş olan Ege bozdu bunu.

"Bak Seda ister dinle ister dinleme ama..."

Yatağa oturmuş ne diyeceğini bekliyordum.

"Hıı? Ne diyeceksin yoksa şu kızı mı anlata-"

"Sus"

Ya sussana Seda

"Sadece dinle.

Bir çocuk vardı. İsmi her neyse işte. Küçük yaşta babası da annesi de onu terketmişti. Ablasıyla kalıyordu. O sıralar çocuk 8 ablası 11 yaşındaydı. O çocukları çok seven bir amca vardı. Hergün onlara 5 TL verirdi. Onlarda ekmek,peynir bazen çikolata veya içecek alırlardı. Teyzeleri vardı birtek. Onlarıda hiç sevmezdi. Tabii bu teyzelerinin bir oğlu vardı. Onun oğlu arada çocukları ziyarete gelirdi. Oda 9 yaşındaydı. Zaman hep böyle geçti yaklaşık 3 yıl falan. Bu 3 yılda o çocuğun bunları ziyarete gelmesi yasaklanmıştı. Ama hikayenin başındaki çocuğun 11. yaş gününde gelmesine izin verilmişti. Ablası da oda çok heyecanlıydı. Sonunda gelmişti. Ablası çocuğu içeri götürmüştü. Bizim doğum günü olanda sabırsızlanıp onlara bakmaya gitmişti. Ablası o çocuğu zorla öpmeye çalışıyordu. Çocuk birşey demeden salona geri döndü. Koltuğa yattı. Bir süre sonra uyudu. Kalktığında ablasının hiçbir eşyasının yerinde olmadığını diğer çocuğun elinde bir notla ona geldiğini gördü. Çocuk notu okuduğunda şok oldu. Ablası onu terketmişti. Aradan yıllar geçti. Bu iki çocuk bir en iyi arkadaş edindi. He bu arada çocuk ailesinden kaçtı. Sonra diğer ikisi onlar dışarıdayken biryere gitti. Çocuk tek kaldı. O sırada bir kız geldi oraya. Ağlıyordu. Çocuk dayanamayıp kızın yanına gitti. N'olduğunı sorduğunda kız şöyle dedi 'annemin zar zor aldığı elbiseyi yırttım. Başka alabilecek paramız yok' çocuk kıyamadı ve kıza elbisenin aynısını aldı. Kız olması gerektiğinden çok daha güzeldi. Kız ona bakıp gülümsediğinde çocuk ona aşık olduğunu anladı. İlk görüşte aşk. Kızın yırtık elbisesini hâla saklıyorum. Alt çekmecede."

Gidip dolabı açtığımda şok oldum. B-bu benin elbisemdi.

Gözlerim dolmuştu

O çocuk oydu teyzesinin oğlu Yunus arkadaşları Enes ve ablası.

Demek o yüzden ablasıyla araları yoktu.

Dolu gözlerle kapıyı açtım ve ona sarıldım.

Ne olursa olsun bu koku bana güven veriyordu.