Olmuyordu ne kadar çok icersem iceyim seni unutamuyordum rose...
Sadece hayaldin benim için. Son kadehi de içip ayağı kalktım.
Jungkook ve tae yaninda birkaç kişiyle sohbet ediyorlardı onları es geçerek dışarı çıktım. Gecenin soğuğu içime işliyordu. Hic birşey düşünemiyorum beynimin her köşesinde rose vardi. Sözde onu unutmak için icmistim ama bu kendimi kandirmaktan başka şeye yaramadı. Simdi ne yapacaktim?
Ya eve gidemeden yari yolda sızacaktım yada içeri gidip jungkookla tae yi alıp beni goturmelerini istiyecektim. Ne yazıkki hic birini yapamadan olduğum yerde sızmıstım...
Sabah üstüme vuran güneş ile gözümü açtım .Guneşten nefret ederdim olduğum yerden dogrulmaya çalıştım ama yapamadim. Soğuktan her tarafim tutulmuştu . buradan kalkabilirsem o iki tarla faresinden bunun hesabını soracaktım niye onlara uyup buraya geldiysem! Cebimden telefonu çıkarıp saate baktım 08:17 geçiyordu. Sarjimda bitmek üzereydi cidden mi ! Hayat benimle dalga geçiyordu. Uzun ugraslarim sonucu kalkmayi başardım . Ayağım uyusmustu acaba taehyung ile jungkook neredeydi? Elime telefonu aldım tam tae'yi ariyacakken bir mesaj geldi.
- Kendini mahvetmeye ne zaman son vereceksin yoongi..
