Bugün hayatımda hiç olmadığı kadar kötü bir gündü.Sabah kalktım,elimi yüzümü yıkadım ve kahvaltıya indim.. Karım.. Benim güzel karım yerde kanlar içinde yatıyordu.Kim yapmış olabilirdi? kim bu kadar ileriye gitmiş olabilirdi aklım almıyor.
Bir dakika yoksa ben.. ben...
böyle bir şeye ihtimal dahi vermek istemiyordum ama ben evet ben bir şizofrenim.. Sonunda söyledim ve kurtuldum.
Sabah Süheyla'yı o halde görünce adeta kahroldum.Ağladım.Bağıra bağıra ağladım.Sonra gözyaşlarımı sildim ve Süheyla'yı kucağıma aldım..
Merdivenlerden çıktım ve onu banyoya,küvetin içine götürdüm..
Süheyla ünlü bir kimyager ve evimizde ona ait bir laboratuvarımız var . En alt katta... Oraya indim ve yakıcı asierin olduğu dolabı açtım.. İçlerinden en etkili olanını aldım ve yukarı banyoya çıktım.Küvette yatan cansız karımı son bir kez alnından öptüm ve elimdeki asidi üzerine,etlerine boca ettim...
Yok oluyordu karım.20 yıllık karım..
Yıllarım.Bir