Chapter 3

10.1K 297 41
                                    

Seven's POV

Napatingin nga kami dun sa nagsalita. Its a woman in her thirties wearing a business suit and holding a thick folder.

Sa unang tingin akala mo pure syang Filipina pero kung titingnang mabuti she has a set of eyes that is emerald in color. Matangos din yung ilong nya at manipis ang labi. Typically not a Filipino characteristic.  Ang sigurado ko lang na nakuha nya talaga is yung height na meron ang Pinoy. Sa estimate ko she's only 5'3 feet tall. Mataas na pero pandak nang maituturing sa iba lalo sa akin na 5'9 ang height.

''So miss ano yung ibig sabihin mo na kailangan nyo si Bessy kasi mahina sya. Di ba dapat malalakas nga yung hinahanap nyo at ititrain?'' Usisa agad ni Tin. Chismosa talaga to eh.

''Its because she sees her self as a loser,'' sagot nung babae.

''Hindi talaga klaro eh. Elaborate more,'' aba ang magaling kong kaibigan inutusan ba naman yung babae. Hindi na nahiya. Mukhang staff pa naman sya sa Training Camp. Ano na lang sasabihin nito tungkol sa akin?

''We need someone like her. Isang tao na marami nang napatunayan pero iniisip parin na mahina sya. Sya kasi yung klase nang player na gustong mag-improve palagi. Na hindi makukontento sa kung ano sya ngayon.'' She's definitely wrong on that. Matagal na akong sumuko.

''Pero she stopped playing for seven years now. Hindi na sya nag-improve. If magtrain uli sya, balik square one na naman.'' Parang nanay ko tong si Tin. Makausisa kasi don sa tao akala mo naman kung sino.

''She has the potential really. Pagnacultivate pa yun lalo she'll be famous. More famous than what she is seven years

ago.''

Yun na lang ang tumatak sa isip ko na sinabi nung babae. Hindi na nagsink in pa sa utak ko yung iba nyang sinabi.

Famous? I never wanted that. All I wanted is to play the game I really love. Dun ako masaya. Pero dahil sa paglalaro ko nawala sa akin ang dalawang importanteng tao sa buhay ko.

All because of badminton.

--------

Andito na ako ngayon sa kuwarto ko at nakadapa, nakatingin sa laptop habang nag-iscroll sa Facebook. Wala akong magawa eh. Bored. Wala pa kasi hanggang ngayon ang parents ko na nasa business trip pa ata nila.

TIN: okey ka na Bes?😶

Biglang nagmessage si Tin.

Mukhang pati sya bored din at ako pa ang aabalahin para malibang sya.

SEVEN: bakit naman hindi?😕

TIN: wala lang 😄

Kita mo na. Maa-uppercut ko to pagnakita ko sya eh.

SEVEN: kung wala kang magawa wag mo akong abalahin. 😠

TIN: ito naman. Nag - aalala lang nga ako kasi baka mamiss mo ang kacute-an ko 😂

SEVEN: ASA ka 😑

TIN: weh. Grabeh nga kapit mo sa akin noon sa horror house. Ako lang cute doon eh.😎

SEVEN: bwesit. 😡

TIN: hahaha. Si Sev taob sa mga mumu. 😄

SEVEN: wag kang gawa gawa kwento. Tahiin ko yang bibig mo eh. 😬

TIN: pikon. 😀 FYI may katabi ka nga ngayon eh. Nakita ko sya sa bahay nyo kahapon. Mahaba yung buhok na parang si Sadako. Basta parang pinagsamang Anabelle, Sadako at yung sa Conjuring ang mukha nya. Plus blood all over her body. Good luck sa iyo Bessy. 🙇

It Started In Zero (GxG)☑️Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon