"Room 236 po" sabi ni Nicole, "Bes tara na, thank you po ma'am" ani ko .
Nang marating ang room ni Christian
"Ma, anong ginagawa ng walang hiyang yan sa room ni Chris?" sabi ni Nicole. "Ako lang naman yung nagdala kay Chris dito sa ospital!" ani n Veronica. "Oo nak , siya ang naghatid kay Chris sa ospital." sabi ni mama , "Dapat natin siyang pasalamatan nak" dagdag pa niya. "Sorry ma, pero di ko pa kayang tanggapin siya sampu ng kanyang nagawang kasalanan." ani ni Nicole. (walk out) "Cat, Veronica, maiwan ko muna kayo dito , kakausapin ko lang si Nicole ha." sabi ni mama sa aming dalawa. "Sige po" tugon ko.
-Nang makalabas si Mama-
"Veronica, salamat at dinala mo si Chris dito sa ospital" sabi ko, "Humpp bakit mo kailngang magpasalamat, ginagawa ko lang naman kasi ang dapat gawin hindi tulad mo na basta basta nalang mangiiwan sa ere!" tugon niya , "So you are blaming me?" tanong ko." Oo kasi isa kang pabayang nobya na di katulad kong kayang isakripisyo ang lahat para sa kanya! " sabi niya, " Kahit kelan di ko siya pinabayaan! At kahit kelan hindi ka niya mamahalin dahil sa baluktot mong ugali!" tugon ko, "Hoy babae , magingat ka sa sinasabi mo dahil akin si Chris akin na siya ngayon!" sabi ni Veronica, "Iyo nga siya sa ngayon , sa araw na ito, lamang." tugon ko " pero kahit anong gawin mo, baliktarin mo man ang mundo , UNA SIYANG NAGING AKIN!" ani niya nang may kasamang pagsampal . "Oo una siyang naging iyo pero hindi naging bukas ang puso niya sayo, kaya't ako parin ang unang minahal niya ng bukal sa kanyabg kalooban!" sabi ko nang siyang aking sampalin nakita kami ni mama.
BINABASA MO ANG
Memories from the Past (Completed)
Novela JuvenilMemories from the Past is my very firdt short open-ended story .... Hope all of you like it. Thus the second chapter , entitled as, Just You and Me will soonly be published here on Wattpad.
