Pagkalabas ko ng CR dali dali akong pumunta kina mama at papa upang sabihin ang kondisyon ko na kung saan tila yata, lalong lumalala ang aking sakit.
____________________
Christian's P.O.V:
Bakit kaya naiyak si ate, mama at papa? I think I should listen..
"Ma, Pa.."
"Ayaw kong malaman ni Chris ang aking sakit ayaw kong mag alala siya sa akin."
"Nak gagaling ka, gagaling ka anak. "
"Ayaw ko pang mawala ma , pa"
"shhhh nak wag kang mag isip ng ganyan, gagaling ka, may awa ang Diyos."
(binuksan ni Chris ang pinto)
"Chris?" sabi ko ng lumuluha, "Nak bakit ka naiyak?" dugtong ni mama. "Paano nyo nagawang ilihim sa akin to?" sabi ni Chris ng pagalit . "May mga bagay na hindi mo dapat malaman upang hindi ka masaktan ng lubusan." sabi ko kay Chris.
"Matagal na ba yang sakit mo ate?!" sigaw niya, "...." "sumagot ka ate!" "Oo matagal na ang sakit ko , mula pagkabata pa lang! Ilinihim ko ito sa loob ng napakahabang panahon upang hindi mo maisip ang mga bagay na maaaring mangyari sa ano mang oras o panahon, linabanan ko itong sakit na to kasi isa ka sa mga nagpapatatag sa akin upang lumaban despite my disease." sabi ko ng pasigaw habang lumuluha , "Tama na yan, Nics, Chris!" sabi ni Mama at Papa.
(tumakbo papalabas ng hotel si Chris)
"Ahhhhhhhhhhhhh" sigaw ng isang di kilalang tao.
BINABASA MO ANG
Memories from the Past (Completed)
أدب المراهقينMemories from the Past is my very firdt short open-ended story .... Hope all of you like it. Thus the second chapter , entitled as, Just You and Me will soonly be published here on Wattpad.
