* 2 *

50 7 0
                                    

Uyandığımda okulun revirindeydim.Dayım yanımda biriyle konuşuyor. Neden bağırıyor anlamadım karşıda öğretmenimi gördüm dayım ona bağırıyordu

küçük bir çocuğu bu kadar sıkmamalıydınız aylesini kaybedeli daha 1 yıl oldu

efendim ben nerden bilebilirdim ki sizi babası sandım bide size sarılıp ağlayınca...

onu bunu anlamam bir daha bu kıza kimse bir şey sormıyacak yoksa yemin ederim ki anasından doğduğuna pişman ederim onu

öğretmenim benim uyandığımı görünce dayıma işaret yapıp

efendim isterseniz daha sonra konuşalım dedi

dayım yanıma gelerek beni dizine oturttu ve

cimcimem bu gün nasilmiş

iyyim dayı sadece çok uykum var

tamam canım sen biraz uyu dedi ve beni yatağa bıraktı bende dayıma gulumserken uyudum

       *************
anneeeeee

annemi çağırıyorum ama sırtını bana dönmüş bir halde  ...
bana bakmıyor bile arkadan bir adam beni koluna alıp ordan uzaklaştırıyor. Kim bu kim beni annemden uzaklaştırıyor bağırıp adamı tekmeledim adam sessizce beni dayıma verdi. uzaklaşırken onun babam olduğunu gördüm ve

babaaaaa

diye bağırdım babam yanıma gelip başımı okşadı ve anlımdan öpüp annemin yanına gitti

anneeee babaaaa yalvarırım beni burda bırakmayın ben siz olmadan yaşıyamam

bana baktılar. ama oda ne annemde babamda dayımda ağlıyordu ama kendi hıçkırıklarımdan onları görememiştim annem yanıma geldi ve saçımı okşayarak

ecrin canım benim bir süre dayının yanında kalmalısın dayın seni çok seviyor tatlım. sadece biraz sabret kızım ben seni hiç bırakmıyacam tamammı

dedi ve anlımdan öpüp gitti
          **********
anneeee diye hıçkırarak uyandım dayım koşarak odaya geldi ve bana sarılarak

geçti ecrin sakin ol geçti

ben ağlayarak

dayı annem ölmedi dimi o burda onu gördüm babamıda annem beni asla bırakmıyacağına söz verdi anneler asla yalan söylemez dimi dayı anneem beni kandırmadı

hıçkırıklarım yüzünden nefesim kesilmişti ve kekeleyerek konuşuyordum dayım bana bakıp

hayır canım onlar öldü ama hep kalbinde yaşıyacaklar

dedi her zaman kalbimde olacaklarını söylüyordu kalp ne ki bir evmi çünkü eğer öyle ise bende yanlarına gidecektim ama yolunu bilmiyorum kalp ne en iyisi bunu öğretmenime sormak

sabah olmuş va dayım beni okula bırakmak için hazırlanıyordu. Dayım önceden yanlız yaşadığı için artık evi toplamaya alışıktı ve bana iş yaptırmıyordu.

Okulda bayılmamın üzerinden bir hafta geçmişti ve artık öğretmenim benimle sürekli ilgileniyordu
  

arkadaşlar biliyorum hatalarım çok var ama yapabildiğim kadar düzeltmeye çalışıyorum bu ilk kitabım olduğu için her yorum benim için fazlasıyla önemli lütfen oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin sizleri çok seviyorum :) :) :)

Gerçek güneşHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin