Cok mutlu bir şekilde disari ciktik. Kantinde Aras'ı gordúm. Hemen kosarak ilerledim. Onu gormek istemiyordum. O beni aldatmis bir insandi. Arkamdan kol uzandigini fark ettim. Gozlerimi kapattim ve kacmaya çabaladım. Sonra o el koluma indi ve kendine cevirdi beni. Arkama dondüğümde elin Aras' a ait olduğunu anladım. Hemen kolumu cekip:
"Ne var ne?"
Aras ciddi bir şekilde:
"Neden kaciyorsun ki sadece arkadasiz sonucta. Birbirimizin arkadaşı..."
Bende ciddilestim:
"Lanet olsun ki oyleyiz"
Aras:
"Ne demeye calsiyorsun?"
Ben:
"Bisey demeye calsimiyorum sen nasil anlamak istiyorsan oyle anliyorsun."
Aras:
"Hım iyi."
Ben:
"Iyi görüşürüz o zaman."
Aras:
"Görüşürüz?"
Cok kotu bakiyordu yada ben oyle zannediyorum. Gozlerimin dolmaya basladigi an hemen kosmaya basladim ve hemen sinifa gittim. Ilk kez bir erkek icin agliyordum. Ilk kez aglamistim. Dersi bir dakika bile dinledigimi hatirlamiyorum. Ama yanlis yaptigimi cok iyi biliyordum. Ama onu düşünmekten duyamıyordum dersi falan. Kumsal beni dürttü:
"Sen iyi misin?"
Ben:
"Evet."
Dedim gülümseyerek. Sonra derse odaklandim. Sonrada zil caldi.
Iyi okumalar bana bu ozguveni veren #smnrgc e tesekkurlerr
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayalett_
Teen Fictionnefret her zaman ise yaramazmış. zaman lazımmış... Iki insanin nefretinin nedeni neydi? Amaci??? Sadece nefret mi yoksa buyuk bir sevgi miydi? Kankalarmiydi gercekten. Ole mi zannediyorlardi kendilerini kandiriyorlardi...
