Rüzgar'dan
Onu o kadar seviyordum ki anlatamam. Ilk kez bir kiza bu şekilde aşık olmuştum. Bağlanmıştım. Gulusune asik olmuştum. Saflığına... o gülünce nedense içim açılıyordu... anne ve babasının yanına Kütahya'ya gidecekti. Onu cok ozleyecektim. Gitmese olmazdı... bu sabah onu otogara bırakacaktım. Zile bastığımda birincide açmadı. Ikincide açtı:
"Nerdesin bebegim ya!"
Kumsal:
"Suan musait oldum askim..."
Ben:
"Peki... hazirsan çıkalım."
Kumsal çantasını aldı:
"Çıkalım..."
Dedi. Beraber dışarı çıktık ve otogar yakın olduğu için yürüyerek gittik. Sarildim:
"Seni seviyorum görüşürüz! "
Dedim. Oda sarilarak:
"Bende seni seviyorum hoşçakal"
Dedi... gitmek icin otobüse yerlesti. Giderken son kez el salladiktan sonra hemen eve gittim. Annem yanima geldi:
"Oğlum nereden böyle? "
Dedi. Bende:
"Anne otogra Kumsali bıraktım geldim."
Dedim. Annem gulumsedi:
"Peki karnin aç mi?"
Ben:
"Sagol annem Umut nerede?"
Annem:
"Yine cocuga bisey yapma be oglum; uyuyordu."
Ben:
"Tamam anne sakin ol."
Dedim ve annemin yanagina öpücük kondurdum. Annemde gulumsedi. Bende Umut'un yanına yukarıya çıktım. Oys canım kardeşim nasılda uyuyordu. Kardeşimi döverek sevdigim icin bana kizarlardi... uzerine atladım. Ve suanda tam olarak bunu yapacaktım. O minicikti ama bana katlaniyordu. Uzerine atladigimda teoinmeye basladi. Sonra uzerinden kalkip saçlarını parmaklarima geçirip oynadım. Kıvırcık, sarı saçlı, kahverengi gözlüydü... uzerinden jalkinca:
"Rüyamı boldun şapsal..."
Ben:
"Ne görüyodun ki?"
Umut:
"Böyle arabalar vardı küçük küçük çok güzel siz bana onlardan alıyordunuz."
Kahkaha attım:
"Ulan şapsalak ufacık seylere seviniyorsun ya... helal olsun la sana."
Dedim. Oda elini gosterdi:
"Çak."
Dedi. Bende caktim sonra:
"Benim minicik kardesim büyümüş..."
Diyerek... oda güldü.... Kumsal gibi oda uykuya bayılırdı. Zaten huylarida benziyordu. Yani ikiside tatli, iyi biriydi... huylari dahi... umutu omuzuma alıp biraz ders çalışması için kendi odama götürdüm o daha dört yasinda oldugu icin ders masasi yoktu onda... alfabeyi ogretmistim. Ve ona odev verdim... onu yapıyorken bende test çözdüm. Testtim bittikten sonra Umut'a kitap okutturdum ve sonra annem yemek icin aşağıya çağırdı. Masaya oturdugumuzda babam gelmemişti:
"Babam nerde?"
Annem:
"Ablan gelicekmiste cukista ablani almaya gidicek."
Ben:
"Peki iyi..."
Dedim ve çorbamı kasikladim.
Iyi okumalar
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayalett_
Novela Juvenilnefret her zaman ise yaramazmış. zaman lazımmış... Iki insanin nefretinin nedeni neydi? Amaci??? Sadece nefret mi yoksa buyuk bir sevgi miydi? Kankalarmiydi gercekten. Ole mi zannediyorlardi kendilerini kandiriyorlardi...
