Alara'dan:
Kumsal Beste ile beraber oturuyorduk. Onlar beni bu eve tasinmama ikna etmeye çalışıyorlardı. Ama kabul etmek istemiyordum. Kumsal:
"Hadi kanka ya"
Beste:
"Isırırım taşınmazsan!"
Ben:
"Hayır kanka yaa"
Kumsal:
"Lütfen."
Ben:
"Bakarız! "
Kumsal:
"Olley!"
Gülümsedim sonra:
"hadi bişeyler yapalım."
Dedim. Kumsal:
"Tavla oynayalım."
Ben:
"Bilmiyorumki oynamayı!"
Kumsal:
"Ben çok iyi oynarım öğretim sana!"
Ben:
"Tamam!"
Kumsal kalktı ve tavlayı getirdi. Yere kurdu, açtı ve dizdi. Ben:
"Ee kanka ogretsene."
Kumsal anlattı. Anlamadım. Kumsal tekrar anlatti anlamadim. Tekrar tekrar... sonunda anladım ve oynamaya başladık. birinci turu Kumsal aldı ikinci turu ben üçüncü turuda kumsal aldığı icin tekrar oynamak zorunda kaldık. Bu turuda ben kazandım. Artık sıkılmıştım. son turuda Kumsal kazandı ve oyun bitti... ohh kaybetsemde sonunda bitmişti. Telefonumun calma sesiyle kafamı kaldırdım. Annem arıyordu actim. Bu konuyu konustum... ev mevzusunu... annem babam ile konusacagini söyledi ve bana donecegini soyledi. Bekledim... bekledim... bekledim... vee sonunda ariyor... Kumsal:
"Ac hadi hızlı oll."
Telefonu açtım ve annem:
Eğer bir seyinizi duyarsam. Yada kötü birsey yaparsanız bozusuruz...
Dedi. Yani bu kabul etmekti. Uzulmus gibi yaparak telefonu kapattim:
"Yok kanka ya!"
Dedim. Kumsal:
"Of ne olacaktı sanki!"
Ben:
"Maalesef!"
Kumsal:
"Of ya!"
Ben
"Şaka artık yeni ev arkadaşınız var!!!"
Kumsal sarıldı:
"Hoşgeldin kepcuk!"
Dedi. Bende:
"Hosbulduk kepcuk!"
Dedim ve gülümsedik...
Iyi okumalar
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayalett_
Teen Fictionnefret her zaman ise yaramazmış. zaman lazımmış... Iki insanin nefretinin nedeni neydi? Amaci??? Sadece nefret mi yoksa buyuk bir sevgi miydi? Kankalarmiydi gercekten. Ole mi zannediyorlardi kendilerini kandiriyorlardi...
