LXXXIII- Yağmurlu Gün

23 2 0
                                    

Şehrim yağmurlu bugün yine.

Damarlarıma kadar karışıp yakan bir kül yağmuru yağar yine içime.

Dışarıdaki çocuklara bakıyorum, durmuşum pencerenin önünde.

Hepsi ıslak paçavralarıyla zar zor yetişmeye çalışıyor evine.

Birinin elinde de solmuş bir top var, annesinin arkasından eve giderken o da surat asıyor gökyüzüne.

Tıpkı benim surat astığım gibi bu çelişkili hayat denen mektebe.

O çocuk, dünyadaki "normal" olayları hatırlatıyor şu kasvetli günde.

Beyaza, siyah karışınca gri falan olmuyordu besbelli.

Beyaz, kirlendiğiyle kalıyordu sadece.

Yoksa neden ölsün bu masum kalpler durduk yere?

Masamdan Çalıkuşuna NotlarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin