Lost ft. Roadtrip

•1

Pov Laura.

'Ik zal nu echt een keer moeten proberen te ontsnappen!' Denk ik in mezelf. ik zit hier al 4 maanden vast.' 'Zullen me ouders mij missen? Of denken ze niet meer aan me? Nee Laura stop! Zo moet je niet denken' ik zucht diep. oh wacht ik heb me nog niet voorgesteld!
Hi, ik ben Laura, ik ben 16 jaartjes jong ik heb bruin lang haar en blauwe ogen. Ik woon in Nederland en studeer op de Havo, verders ben ik super fan van Roadtrip! Dat is een boyband uit Engeland. Ik heb ze al eens live horen zingen in Utrecht en het was geweldig!! Maar nu zit ik opgesloten hier.. sinds een paar maanden. Ik kan nergens heen. 4 maanden geleden ben ik ontvoerd door Sjoerd, de ex-man van mijn moeder. Ik heb al een paar keer geprobeerd te ontsnappen maar het lukt me steeds niet.. ik weet ook eigenlijk helemaal niet waar ik ben. Maar vandaag is de dag dat ik ga proberen te ontsnappen. ik kijk op de klok die als enige versiering in het kale grijze kamertje hangt, het is half 10. Dan zal hij zometeen wel weer komen met z'n dagelijkse "knuffel-tijd"
De deur gaat open, daar staat hij, de man die ik met heel mijn hart haat! "Knuffel-tijd!" Zegt Sjoerd met een vieze grijns op zijn gezicht. "Ach rot toch op" zeg ik. "Pardon" zegt Sjoerd, "dat word vandaag extra lang knuffelen dame" ik krijg een naar gevoel in mijn maag. Met knuffelen bedoeld hij slaan en schoppen, ik weet niet wat ik ooit fout heb gedaan bij hem.
Hij loopt op me af en haalt het touw tevoorschijn "kom maar weer op deze stoel zitten schatje" bij het woord 'schatje' krijg ik een nare rilling over mijn lijf. Ik sta voorzichtig op en ga weer op de stoel zitten, net zoals de voorafgaande maanden. Mijn hele lijf zit onder de blauwe plekken en de schrammen. Hij bindt het touw om mijn polsen heen op de achterkant van de stoel. Ik haal diep adem en dan begint het. Patsch mep in m'n gezicht, boom schop in mijn buik "fuck" floept eruit mijn mond. "Zei je wat?" zegt Sjoerd. "Flikker op" mompel ik binnensmonds "wat?" Zegt Sjoerd, "niks!" Zeg ik bot recht in zijn gezicht. "Hier krijg je spijt van jonge dame" zegt Sjoerd bot. En dan gaat hij los, hij slaat er en schopt er op los, ik voel het bloed uit mijn neus lopen maar kan het niet wegvegen omdat mijn handen nog steeds vastzitten..
Ik voel mijn ogen zwaar worden, en begin zwarte vlekken te zien. Dan opeens voel ik niks meer, 'is hij gestopt?' Denk ik bij mezelf en doe voorzichtig mijn ogen open, hij is er niet meer.
Mijn handen zijn ook al los gemaakt, ik sta op en kijk naar mezelf in de spiegel waar ik dikke wallen onder m'n ogen zie, een blauw oog en een bloedneus. Ik draai me om om weer op het matras te gaan liggen wanneer ik een briefje op de grond zie liggen, ik pak het op en lees het:
Laura,
Ik denk dat ze mij zullen vinden, en dat wil ik niet. Dat verdien ik niet!
Vanmiddag om 15:00 laat ik jou gaan, maar dat zal niet gewoon gaan, je zult je niks meer van dit alles herinneren. Daar zal ik voor zorgen. Maak jij je nu maar klaar voordat ik me bedenk.
Sjoerd.
Bij de zin 'dat verdien ik niet' moet ik grinniken, hoe kan hij dat nou denken? Hij is een mafklapper. Toch blijft m'n oog steeds hangen bij die ene zin 'je zult je niks meer herinneren' wat zou hij daar mee bedoelen? Gaat ie me iets aandoen?! Of misschien wel doden, of levend begraven! Nee dat zal vast niet. Ik kijk op de klok, het is 14:30. Shit nog een half uurtje, ik loop naar mijn matras en pak mijn enige kledingstuk en trek het aan. Verders hoef ik niks in te pakken omdat ik hier niks heb..
het is 15:00 en hij komt binnen lopen, hij ziet er zenuwachtig uit. "Wat ga je met me doen" vraag ik met een rillende stem. "Uhm, Uh.. vrijlaten ofzo. Denk ik" zegt Sjoerd stotterend.
Hij loopt op me af en begint me hard op mijn hoofd te slaan, "au! Stop alsjeblieft!" Schreeuw ik huilend. Dan word alles zwart en zie, voel en hoor ik niks meer...
Als ik wakker word lig ik in een speeltuintje. Ik kijk om me heen, "waar the hell ben ik" is het enige wat ik kan denken..