Lost ft. Roadtrip

•4

Ik word wakker en er ligt niemand meer naast me, ik kijk om me heen en zie niemand! Ik sta snel op en ga door het huis. 'Ze hebben me achtergelaten' is het enige wat ik kan denken 'waarom zouden ze dat doen?!' En ik begin te huilen, helemaal in m'n eentje....

Pov Brooklyn.
We zijn vanochtend vroeg vertrokken naar de studio, we hebben Laura laten liggen omdat ze gisteren heel moe was. Ook hebben we het nog niet over dit alles aan Blair verteld, ik hoop zo dat hij er geen probleem van maakt. "Brook waar zit jij met je gedachten?" Roept Blair naar me. "Uhm nee, niks.. zat even te denken over Tour" zeg ik dan snel. En we gaan weer verder met inzingen, alleen kan ik mijn hoofd er niet bij houden! Zou ik verliefd zijn? Nee tuurlijk niet Brook! Je kan niet zo snel verliefd worden..

Pov Laura
Ik schiet meer in paniek, en weet even niet meer wat te doen. Hebben ze me gewoon voor dood achtergelaten? Ik besluit naar buiten te gaan om even een frisse neus te halen, ik trek mijn jas en schoenen aan en loop dan naar buiten. Als ik buiten kom merk ik dat het begint te regenen en besluit ik om een stukje te gaan lopen. Alleen zie ik in de verte steeds een man naar me kijken, zou het hem zijn? Nee dat kan niet hij zit in de gevangenis toch?

Pov Onbekend
"Ja komt goed baas, ik ben goed voorbereid." Zeg ik tegen de telefoon. Ik stop mijn telefoon in mijn zak en ga dan verder op zoek naar het meisje. Dan zie ik opeens in de verte een meisje verward en in haar eentje lopen, dat zou haar op zich wel kunnen zijn denk ik.
Ik besluit er naartoe te lopen, maar als ik dichterbij kom wordt ze opeens vastgegrepen door een blonde,kleine jongen.. Shit!! Dit gaat baas niet leuk vinden.. dan maar naar huis gaan, en morgen weer proberen.

Pov Brooklyn
Het is 16:00 en we mogen eindelijk naar huis! Deze dag duurde zo lang.. eindelijk kan ik Laura weer zien. Als we onderweg zijn naar huis zie ik een meisje in de regen lopen, en als we dichterbij komen zie ik dat het Laura is! Ik laat de jongens achter en ren er naartoe. Als ik bij haar ben geef ik haar een stevige knuffel. "Laura! Wat doe je in je eentje, in de regen op straat?" Zeg ik ongerust. "Uhm, ik wilde even frisse lucht halen.. denk ik" zegt ze voorzichtig maar ook wel opgelucht. "Kom we gaan snel naar binnen" zeg ik dan. Ik merk dat ze naar een punt blijft staren en kijk ik er ook naartoe, er staat een zwart silhouet in de bosjes. "Laura? Wie staat er daar in de bosjes?" Vraag ik bezorgd. "Weet ik niet" zegt ze bang, heel bang.

Waar blijven ze? En wat is er aan de hand?

——————-—————————————————-
Hee! Sorry voor het niet schrijven voor een lange tijd... heb het heel erg druk met school/examens en daarbij mijn sport! Hier een klein hoofdstukje, en ik beloof dat ik ga proberen elke week een hoofdstukje te plaatsen.
Xx