******
Vivory's POV
Nasa biyahe na ko on the way in my destination at kakagaling ko lang sa sementeryo at dinalaw ko si Kuya dahil 2nd death anniversarry niya. Kakaiba yung naging feeling ko nung nasa sementeryo ko di tulad noon na parang ordinaryong pagdalaw lang. Something na parang may nakamasid sa kin..
"Okay Vivory, napapraning ka lang kung ano-ano tuloy pumapasok sa isip mo." sabi ko sa sarili ko at kinuha ko ang iPhone ko sa bag at earphone. Tamang sound trip muna ko si ako.
Nafefeel ko tuloy na parang nasa isang music video ko at ako ang bida char~
Oh btw, before I forgot let me introduce myself to both of you (excited si author eh sa intro pa lang pinakilala agad ako).
Vivory Louise Tremor, 23 years of age, quarter Korean, quarter British and half Filipina, hanep ng mga nationality ko noh nalahian pa ng korean *^▁^* yiieh! and that's it.
Laking Pinas ako kaya easy-easy lang sakin ang pagtatagalog pero birthplace ko ang Korea where my beloved Daddy who past away 20 years ago was live. Si Daddy na naman daw may gusto nang tumira dito sa Pinas dahil napamahal na naman daw siya sa bayang sinilangan ng aking Mother earth XD diba handang iwan ang sariling bayan para sa true love nito.
Sikat na song writter nun si Daddy nung kapanahunan niya dahil ultimo English song kaya niya magsulat not even Korean dahil half british na naman siya. Sa kanya namin namana ni Kuya Lawrence ang pagiging music lover.
"Ma'am Vivory, dito na po tayo sa hotel." paggising sa kin ni Kuya Mon, ang family driver namin at naghatid sakin papunta sa hotel na pansamantala kong tutuluyan.
Ilang oras din pala ang biyahe at nakatulog ako.
"Yawn!" higab ko at saka nag-inat-inat muna then nag-ayos ng sarili bago ko lumabas ng van then si Kuya Mon naman ang nagbitbit ng maleta ko.
Matagal-tagal din kasi ko mag-stay or it depend kung gaano ko mamimiss si Mama dahil pinangako ko kay Mama nung na pagkagraduate ko ng colleges, magpapakaindepent na ko sa sarili ko.
Pagkalabas ko ng van, napatingin ako sa kabuuan ng hotel. May konting pagbabago rin, yung ayos at style niyo. I remember nung huli ko nakapunta dito when we have barkada reunion sa unit ni Giro. Napailing na lang ako pag naalala ko yung reunion namin na yun. Nakakamiss din pala.
Una si Giro nang-iwan dahil natanggap siya nun sa isang audition dahil may paaudition nun dito sa Pinas ang isang sikat na Entertainment Agency sa Korea kaya ayun nandoon siya sa Korea at tinetrain na siya as Korean Idol perfect dahil mukha naman siyang Korean, natapat pa nun ang pag-alis niya nung libing ni Kuya tapos si Kuya Lawrence kaso ang pagkakaiba lang nila, si Giro babalik pa eh si Kuya, wala nang balikan..
"May available unit pa ba kayo miss? Check-in sana ko." magiliw na tanong ko sa hotel staff na mukhang may inaayos.
"Wait lang po Ma'am check ko lang po." agad naman siya tumingin sa computer para icheck kung meron pang unit.
"Yes Ma'am, Room 149 po." sabi naman sakin ng babaeng hotel staff after niya magcheck.
"Room 149?"
"Yes po Ma'am. Yun na lang po available unit. Bakit po Ma'am?"
"Ahm, wala naman." tugon ko naman agad.
Mukhang may naramdaman lang akong kakaiba sa unit na yun, dibale na nga.
"Okay po Ma'am, iaassist niya po kayo para maturo sa inyo yung unit niyo." sabi naman niya saka tinuro ang kasama niyang babaeng hotel staff para ituro ang unit ko at saka inaya na niya ko pumunta na doon.
BINABASA MO ANG
Oh! Ghost Ko!
Paranormal"Kung pagbalik ng ala-ala ko lang ang dahilan ng aking paglisan, mas gugustuhin ko pang walang alam tungkol sa pagkatao ko kaysa naman iwan mag-isa ang babaeng gusto ko makasama ng habang buhay." ~~ "Kahit wala na si hyung, salamat at pinaparamdam m...
