Aleyna'nın Günlüğü

2. Bölüm - Peri Kızı

 

BÖLÜM 2 :

NE?!?!?!!?!?!?!

Yalnız bu çocuk bana tatlım dedi doğru mu duydum ?

NEYSE.

"S-selam şey"

ŞEY Mİİ? ABİ BEN MAL MIYIM YA ? ÇOCUĞA ŞEY DEDİM BİLDİĞİN. 

O DEĞİL DE ÇOCUĞUN İSMİ NEYDİ YA ?

"Immm.. Mete. Öyle değil mi ?"

Başıyla hafifçe onayladı küçük bir kahkaha atmadan önce. Yanaklarım alev alev yanıyordu. Sanırım bir erkek karşısında ilk defa bu kadar utandım. Elimden tuttu ve " Hadi! " dedi gülerek. Salona doğru giden uzun kolidorda yürüdük. Asrın ve Ateş, Beste ve Rüzgar ayrı ayrı koltuklarda oturmuşlardı. Ve bir kız daha... Yeşim. woohaaa (tepkim bile amele) çocukluk arkadaşımdı Yeşim. Küçükken hep birlikte oynardık. Taki biz buraya, İzmir'e, taşınıncaya dek... O da burdaydı. Ve yanında da kardeşimden ayırt etmediğim kişi, Semih. Onları o kadar özlemiştim ki... Herkese teker teker sarıldım. Sonra Mete ile birlikte Asrın ve Ateşin yanına oturduk.

Sohbete dalmıştı ki "Çocuklar, geç olmadan oraya varmalıyız." Asrın'ın sesi duyulmuştu. Asker gibi sıraya geçip bavullarımızı kapıdan almış ve arabaya yerleştirmiştik. Yolculuk başladığından beri kimse tek kelime etmiyordu. Beste sessizliği bozdu. "Hepimiz için birer odan olacağını düşünmüyorum ama her çift tek odada kalmak zorunda mı ?"  " Tabiki eğer istemezseniz erkeklerle erkekler, kızlarla da kızlar kalabilir." Rahatlamış bir şekilde oturduğum yerden kendimi hafifçe kaydırdım, kulaklıklarımı da taktıktan sonra şu aralar bokunu çıkardığım şarkıyı açıp gözlerimi kapattım.(Model- Antidepresan Gülümsemesi)

Uyuyakalmışım. Ama uyuan tek kişinin ben olmadığımı omzumda bir ağırlık hissettiğimde anladım. Mete kafasını omzuma koymuştu. Asrın başını cama yaslamış ve Beste de Rüzgarın omzunda uyuyordu. Ateş zaten yolculuk başladığında uykusu olduğuu söyleyip Asrın'ın omzuna koymuştu kafasını.

Benim hala biraz uykum vardı. Başımı Mete'nin başının üstüne koydum. Sonra tekrar cama yasladım. Onu uyandırmamaya çalışarak tekrar başına yasladım kafamı.Uyuyamıyorum ya lanet olsun. Biz bu Mete ile şu anda çıkıyor muyuz lan acaba? Mete kafasını kaldırdı. Uyku mahmurluğuyla çook tatlı bu çocuk ya. Etrafına bakındı sanki nerde olduğunu anlamamış gibi. Bana baktı " Uyuyamıyor musun bebeğim? "

AĞAĞAĞAĞAĞAĞAĞAĞA ÖLÜYOOĞMM 

"Iıı hayır. Yani evet..."

Anlamadı tabi. Amelelik bende. Çocuk haklı. "Hayır. Yani evet."ne demek yaa? 

Hafifçe güldü. Ama yine utanmama sebep oldu. Sarıldı. " Böyle rahat mı?"

Başımla hafifçe onayladım ve sessizce teşekkür ettim.

Yolculuk bittiğinde yanağımda bir sıcaklık hissettim. Tanrıım ! Uyandığımda, yanağımdaki sıcaklığın Mete'nin dudakları sayesinde olduğunu anladım. " Uyan peri kızı" dedi gülmeden önce.

ÖNEMLİ : Hikayem yeni. Bu yüzden fazla okuyan da yok. Hikayem 3 vote aldığına evi turluyorum falan aljhaksjfd. Neyse . Ben de hikayeme sınır koyucam. Okuyanlar lütfen oylasın . Eğer 4 vote olursa yeni bölüm gelicek. Yorum da yapmayı unutmayın. Yorumlarınız benim için önemli. Eğer kurgu hakkında da yardımcı olmak isterseniz yoruma yazabilirsiniz. Teşekkürler.