Lilliane's POV
It's lunch time now and kakausapin ko na si alex
Inayos niya muna ang gamit niya kaya naiwan siya sa room, kaya hindi rin ako umalis
"Alex?"
Pagkarinig niya sa tawag ko ay nagmadali siya sa pag-aayos ng gamit niya at nung matapos siya ay nagmamadali siyang lalabas sana kaso pinigilan ko siya
"Alex kung ano mang problema natin ay pwede naman siguro nating pag-usapan"
"Wala tayong problema lilliane"
Walang problema pero hindi niya ako tinatawag na lili
"Eh bakit ka naiwas?"
"Wala tayong problema"
"I'm asking you why alex, and that's not the right answer on my question"
Nagulat na lang ako ng mapahagulgol siya
"We don't have any problem lili, ako lang ang may problema, pakiramdam ko wala akong kwenta"
Yinakap ko naman siya para patahanin
"You know that you're not useless alex, bakit mo naman naisip yan?"
"I just realized it yesterday, mula pa bata ay lagi mo akong pinoprotektahan, kahit na masaktan ka basta ako hindi, pero ako, hindi man lang kita maprotektahan" patuloy pa rin siya sa pag-iyak
"You don't have to protect me alex, it's not your obligation after all"
"But lili, hindi ko mapapatawad ang sarili ko kung may nangyari sayo kahapon o sa susunod na araw, i saw the guy who's following you but i didn't do anything because i'm scared, i'm coward lili" humagulgol lang siya ng humagulgol
Now i understand, she felt guilty
"That's the reason alex, you're weak so i have to protect you and don't worry about me, i can handle and protect myself" hinagod koang likod niya
Hindi ko na ikukwento ang nangyari kahapon dahil baka mas lalo lang siyang maguilty at sisihin ang sarili niya sa nangyari besides how can i move on kung paulit-ulit ko itong aalalahanin
"Tahan na alex, punta na tayo aa canteen"
Kumalas na ako sa pagkakayakap sa kanya saka pinunasan ang luha niya at pumunta na kami sa canteen
"Dahil pinatahan kita, libre mo" ngiting ngiti kong sabi sa kanya
"Ikaw talaga, takaw mo eh i'm sure marami kang bibilhin"
Kilalang kilala niya talaga ako
Bumili na nga kami ng pagkain at syempre gaya ng sabi ko ay libre niya nga
Pumwesto kami sa may dulo dahil occupy na yung sa unahan at hulihan
I was about to bite my sandwich when a guy asked us if he could join us and syempre pinyagan namin siya
"I'm houl nga pala" pakilala niya
Nailang naman ako dahil titig na titig si houl sa akin
"I'm alex"
"And i'm lilliane" nagtuloy na lang ako sa pagkain pero hindi ako makapagfocus dahil nakatitig parin siya sa akin
"Bakit ka nakatitig?" taka kong tanong
"I'm just thinking, what was that scarf for?"
"Hmm, oo nga lili para saan yan?" pag-intriga ni alex
"Ah para sa mark to" natigilan naman ako
Masyado akong nadala ng pagkain kaya nadulas ang dila
"Mark?" takang tanong ni alex
Ewan ko ba pero parang nakita kong ngumisi si houl
"Mark ng lamok, ginabi kasi diba tayo ng uwi kahapon alex kaya napagpyestahan ng lamok ang leeg ko" pagdadahilan ko naman at mukhang naconvince naman sila
Someone's POV
Mosquito huh? At kelan pa ako naging lamok?
