Aşk neydi?

Bazen Bırakmak Lazım..

Hayatın en acı gerçeklerinden biri de gitmek isteyeni durduramamaktır. Bazı insanlar daha gelirken dönüş biletini alırlar ve onlar giderken siz hiçbir şey yapamazsınız. Kalma dersiniz gerekirse yalvarırsınız ama giderler. Nereden bilebilirdiniz ki hayatınıza aniden dahil olan bi insanın yokluğunun bu kadar acıtacağını? Herşeyinizi paylaştığınız, güzel cümleler sarfettiğiniz o insanın birden gidebileceğini. Siz her zorluğa göğüs gerip onun en büyük hatalarını bile affederken, o sizin en ufak hatanızda dönüp gider. Tutamazsın, zaten o en başından beri senin hata yapmanı bekliyordur. Gitmek için tek bi yanlışını bekliyordur. Bu yüzden çok yorma kendini... Sev en derininde sev. Ama artık çabalama. Sen ne kadar kal desende o kadar gitmedi mi? Sevginin aşamayacağı şeyleri önüne engel diye sunmadımı? Seni haketmediğin kelimelerle yerle bir etmedimi? Hâlâ senin herşeyin biliyorum. Ama bırak gitsin. En başında nefes almak zor gelicek, onsuz anlamsız olucak herşey. Ama bırak o gittiği an mutlu hayatına devam etmedimi? Sen hiç olmamışsın gibi yapmadımı? Herşeyi silmedimi? Aç resminize bak o toz konduramadığın yüreği güzel insan seni bin parça etmedimi? Neden hâlâ bu ısrar? Bu sorunun cevabını aklınla değil kalbinle yanıtlaki gerçekleri görebilesin. Göz kördür sevdiğinin kusurlarına bilirim; ama işte bir seven görmez kusurları o sevmemiş demekki diye düşün acı çok acı ama öyle düşün çünkü sevseydi kalırdı. Zamanını verdiğin o insan senin gibi sevseydi eğer tüm dünyayı karşısına alırdı yine seninle kalırdı...