Çok İstanbul'umdur ben.
Ne trafiğim biter, ne yağmurum.
Mesela uyumam.
Birileri vardır mutlaka nöbetimi tutan.
Bir tek sensin boğazıma takılan.
❤🙏❤
En yakın deniz kenarına atıyorum kendimi.
Her dalga halime üzgün.
Her dudakta bana tebessüm.
Ne vardı diyorum. Şu kaldırımda resmin olsaydı..
Eğilip öperken beni görenler varsın dileniyorum sansaydı.
❤🙏❤
Her uyanış yeniden doğmak
Her sevmek aldanmaya namzet.
Koşmaya başladığım yer aynı, yorgunluk aynı.
Ve her seferinde daha acı sonu..
❤🙏❤
Diğerlerine benzemiyor yokluğun.
Diğerlerine benzemiyor ayrılığın.
Niye benzesin ki..
Hepsinden çok sevilmedin mi
🙏❤🙏
"Gitti" diyemem ki. Sen niye gitmedin diyene cevabım zor.
Bende gelsem sevgilim.
Beraber terk etsek beni ?
🙏❤🙏
Bana kötü sözler söyleme. İyiliğin kalsın aklımda. Bağırma bana. Ben seni duyamam şimdi.
Ben sana sadece "susarım" artık.
🙏❤🙏
Bir kravat boynumda.
Ne zaman ayakkabılarımın altındaki sandalye çekilecek diye bekliyorum.
Ellerim arkadan bağlı olduğu için alkışlayamıyorum bu hayatı.
Boynumu kırabilir bu ip.
Ama bil ki, gülümseyişime engel değil hiç bi kırılma.
Ki ben sen gittiğinde daha çok kırılmıştım.
Üstelik ayaklarımın altından kaymıştı zaten hayatım.
Canım Ceyhun, Bebe Ruhi radyomun huzur sesi. Şiir adam 🙏
Yalnızsam Düzelt kitabından..
