yalnızlık

Bekliyorum

Bekliyorum...

Üstüm başım yırtık
Saçlarıma yılların bakımsızlığına meydan okuyor,
Gözlerim yorgun ama hâlâ kapıda seni bekliyor
Bilirsin sen gelmeden uyuyamam...

Evet,
O çok sevdiğin her gün öpüp okşadığın
Nefesinle beslenen saçlarım
Artık bakımsız, uçları kırık...

Gittiğin gün unuttum ben her şeyi
Hiç bir şey hissetmiyorum
Verdiğin acıdan
Bıraktığın yalnızlıktan başka...

Beyazlamış saçlarım
Yorulmuş, birazda buruşmuş tenin
Belli epey zaman geçmiş...

Yokluğun ne çok şey alıp götürdü benden
Herşey gitti
Bir sen kaldın bende
Koca bir yara
Yıllardır kanayan, gün geçtikçe büyüyen
Kabuk bağlamak bilmeyen bir yara...

Oturuyorum
Eski bir masada
Perdeler kapalı
Senden sonra görmedim güneşi.

Herşeyimi aldın giderken
Yaşamayı unuttum da
Bir seni unutamadım
Bir sen kaldın yüreğimde.

Bıraktığın hatıralar dün gibi taze
Unutmak için bir sürü bahane uydurup her bahanede yeniden seviyorum seni....

Hâlâ bekliyorum
Gelmeyeceksin
Biliyorum...
Aşkın olduğu yerde umut tükenir mi
Bekliyorum işte...

Bekliyorum
Neden getirmiyorsunuz bana onu yollar
Haber götürün kuşlar
Ben hâlâ aynı yerdeyim
Nefesimi kesen sevdam her gün biraz daha artıyor
Ruhum bedenime sığmıyor artık
Şuracıkta can versem kim bilir...

Bağırsam
Duyar mısın sesimi
Duyupta gelir misin...

Gülüşünden cennet akan adam
Gel ki bitsin bu tek başınalığım
Gel ki huzur bulayım kahverengi gözlerinde...

Gel
Yine uçuşsun kelebekler içimde
Yüreğimde kanayan yara kabuk bağlasın
Gel
Otur yanıma
Birlikte ağlayalım
Birlikte yanalım
Ama bırakmayalım birbirimizi yalnızlığın sinsi kollarına
Güneşle yağmur olmayalım
Karla fırtına olalım nereye esersen
O yana götür beni...

Gelmezsen
Bahar gelmez yüreğime
Çiçek açmaz ağaçlarım
Bedenim gibi soğuk kalır
Saçlarım nefesine küser
Üşürüm...

Gittiğin gün yüreğime sapladığın bıçak her gün biraz daha derinleşiyor
Ne çekip çıkarabiliyorum
Ne de varlığına alışabiliyorum
Gel çek at
Gel ki kapansın yaralarım
Gel ki can ver şu bedenime yaşamayı öğrensin...