yalnızlık

Ağlıyorum

Ağlıyorum
İçimde birikmiş acıların dışarı çıkmak için can atıp yüreğimin buna direnişiydi ağlamak
Yıllardır elinde esir oysaki
Tüm can yakışına rağmen bırakmıyor işte
Yanında ölümün bile hafif kalacağı bu acıdan vazgeç yüreğim desemde
Öyle alışmış ki esaretine...

Dinle adam!
Bir damla gözyaşı
Neler anlatır
Yeterki bir damla diyip küçümseme
Çünkü o bir damlanın hesabını veremeyeceksin sorulduğunda...

Ne yazsam boş
Ne yapsam boş
Bomboş bir insana ne anlatılabilir ki zaten
Baksan gözlerinden anlamaz
Anlatsan dilini bilmez sevdanın
Sus yüreğim
Herkes sevdiği kadar sevilmez
Her kitaba şiir olunmaz
Her okuyan anlamaz seni
Taşıdığın yüke omuz verip yolu yarılamadan bırakıverirler
Tek başına taşısan yanmaz canın bu kadar
Sus,
Sus ki bilmesinler yere göğe sığdıramadığın adamın seni öldürdüğünü...

Hani derler ya
Armutun sapı üzümün çöpü deme diye
Diyeceksin
Diyeceksin ki, boğazında kalıp her yutkunduğunda yakmayacak canını...