BİR DENİZ HİKAYESİ

sonu olan sonsuzluk

Hatta ve hatta başlıyorum! Diye bağırdı ve duvara koşup saymaya başladı ardından saklan ufak kız! Dedi.Bulut hemen yatağın altına saklandı sonuçta o küçük bir kızdı başka nereye saklanabilirdi ki.Deniz de kızıyla oynayan bir baba olarak onu bulamadı.Sanki gerçekten babasıyla oynuyormuşcasına kaptırmıştı kendini yorulunca da eline bir tarak alıp hadi babacım saçımı tara dedi.Küçük bir kız edasıyla oturdu Denizin önüne.Deniz bir yandan saçını tarıyor bir yandan da o eşsiz kokusunu içine çekiyordu.Yapılan o tedavilerden saçları dökülmeye başlamıştı bile..Üzülmesin diye belli etmeden topladı saçları,cebine koydu.Belki de ondan kalan son hatıraydı bu saçlar.O esnada yine aynı şeyler oldu önce burnu kanadı ardından yine bayıldı.Gözlerini yine hastanede açtı. Bulut,bu anları son bir aydır sıkça yaşıyordu.Doktor Denizle özel olarak görüşürken kısa ve net şekilde bugün veya yarın her an her şeye hazır olmalısınız dedi.Ama daha yapılacak bir çok hayal kalmıştı geride peki ya onla ne olacaktı?Göz yaşlarını sildi ve Bulutun yanına gitti.Ne oldu diyemeden kızı kucakladı ; anlaşılan baba rolünü o kadar sevmişti ki bir baba edasıyla Buluta hadi kızım adda gidiyoruz dedi...

Önce birlikte bir mağazaya gittiler Bulutu tıpkı bir çocuk gibi giydirdi ardından kocaman bir bebek aldı tıpkı babasının eceye aldığından belkide daha güzeli...

Hava yavaş yavaş kararmaya başlamıştı. Artık bulutun son bir hayali kalmıştı.O da beraber uyumak.Birlikte bir deniz kenarında çadır kurdular havanın biraz serin olmasını umursamamışlardı bile.Bir yandan gökyüzünü seyrediyorlar bir yandan da Deniz Buluta masal anlatıyordu.Tıpkı hayallerindeki gibi hatta hayallerinin de ötesindeydi bu onun için. Bulut yine kötüleşmişti ama belli etmedi.Hadi yıldızları sayalım dedi.1,2,3,4,5..100,101... bıkmadan usanmadan sayıyorlardı.Tam 200.yıldıza geldiklerinde başını Denizin omzuna yasladı.O sırada konuşmaya başladı;seni seviyorum Bulut dedi DENİZ.Hemde sayamadığımız yıldızlar kadar uçsuz bucaksız seviyorum dedi.Ama Bulut cevap vermedi.Belki duydu dediklerini ama cevap veremedi. Yıldızlar gibi sonsuzluğa kavuşmuştu.

Deniz buna dayanamadı son kez Bulutun o yumuşak saçlarına dokundu dalgalı ve kasvetli denize bırakıverdi kendini kendi ölümünü kendi yaratmıştı bir bakıma.Deniz gecenin kasvetinden siyah renge çalan denizde ruhunu Buluta teslim etmişti.Bundan böyle bir deniz hikayesi olarak sürdürüldü Deniz ve Bulutun aşk hikayeleri...