Stay Strong [Voltooid]

H7

Pov Harm (Joost en Don zijn uit na 12 uur XD)

We liepen terug naar het Weeshuis. We kwamen binnen en de receptie dame kwam naar ons toe gelopen. "Joost en Harm, jullie zocht ik." Zei ze. "Een aantal kamer moeten schoongemaakt worden waardoor er op dit moment geen kamers zijn waar die 2 meisjes kunnen slapen. Is het goed dat jij Joost bij Harm op de kamer gaat slapen zodat ik hun nu een kamer kan geven?" Vroeg ze. Een heel blij gevoel overspoelde me. "Ja, is goed" zeiden we allebei. Daarvan moest ik nog meer blozen. Hopelijk zag niemand het. "Dat is dan geregeld, bedankt dat jullie dit willen doen." zei ze en liep terug naar haar kantoor. Joost en Don liepen naar de kamer van Joost en ik liep naar mijn eigen kamer waar ik plaats maakte voor Joost. 

Pov Don

"Joost?" vroeg ik. "Ja" zei Joost die uit zijn dachten kwam. "Ik zag wel hoe je bloosde" zei ik grinnikend. "Misschien" zei Joost met een lach. "Denk je dat hij ook wat voelt voor mij?" Vroeg Joost. "Meen je dat Joost? Hoe hij naar jou kijkt is duidelijk dat hij verliefd is. Toen de mevrouw van de receptie dat zei was jij in gedachten over hem dat hij probeerde te verstoppen dat hij aan het blozen was." Zei ik. "Joost, hij is verlegen maar echt verliefd op je". Joost werd rood maar lachte toch. "Het is wel nice dat je bij Harm gaat slapen want dan zit je heel dicht bij mijn kamer ook en hoef je niet altijd dat eind te lopen." Zei ik. "Ja, das waar" zei Joost. Na dat we bijna alles hadden liep ik met de eerste koffer lang naar Harm. Net voor ik wilde kloppen hoorde ik Harm wat zeggen. Ik ging naar de deur om het beter te horen. Ik hoorde harm snikken en zeggen:"Het is mijn schuld dat Jeremy misschien nu niet meer leeft. Hij had me gered van dat ongeluk. Moet ik leven met de pijn of mezelf er van verlossen? ". Met die woorden kreeg ik flashbacks. Naar Alisia. We zijn tweeling. Ze werd gepest maar ik was er voor haar. Toen ze me vertelde dat ze door mij zichzelf niets aan zou doen raakte me echt. Dat ik degene ben die er voor zorgt dat ze nog gelukkig kan zijn. Toen uit het niets onze ouders ons niet meer moesten hebben en ons naar een weeshuis stuurden. Alleen zij werd snel geadopteerd. Het laatste wat ik zei : "Als er iets is denk aan mij. Ik zal er altijd zijn, zelf als je me niet ziet." Einde Flashback. Ik liep terug naar de kamer van Joost en zag dat hij alle spullen klaar had staan bij de deur. "Don, waar was je" vroeg hij."ik ging met de eerste koffer naar Harm. Ik hoorde hem snikken en hij zei iets van dat hij het niet verdient te leven met de gedachtes dat zijn broer misschien dood is en dat het zijn schuld is. Met die woorden moest ik weer denken aan Alisia." Zei ik en daarna begonnen er lichtjes tranen te vallen. Joost kwam naar me toe en trok me in knuffel. "Zullen we naar Harm gaan met de rest van de spullen" vroeg Joost. "Ja is goed". zei ik. We pakten de spullen tot aan de kamer van Harm. We klopten aan en Harm deed open. Je zag niet dat hij gehuild had. Na dat we alles hadden klaargezet gingen we wat youtube kijken op de mijn laptop. 

Ps: Alisia je komt in het 2de deel voor XD