Stay Strong [Voltooid]

H11 XL

POV Jeremy

Ik hoorde de trein afkomen. Hij kwam dichter en dichter. Ik trok met al mijn kracht Link omhoog en kreeg tranen in mijn ogen. Link wist niet wat te doen. Ik lag boven hem met tranen. Zonder erbij na te denken pakte ik met mijn hand zijn wang en kuste hem. (zet de muziek maar aan )Na de kus zei ik tegen hem: "Ik ga er alles aan doen om er voor te zorgen dat jij gelukkig word maar doe met nooit meer aan." Daarna knuffelde ik hem. Dan trek ik hem recht en hij springt in mijn armen. Niets houd ons nog tegen. Niets en niemand. Daarna laat Link los en staat op de grond. "Hoe wist je het?" vroeg hij me. "Ik ga eerlijk zijn ik zocht naar je boek van je tekenen en vond in de la een boek dat open lag. Ik las als eerste dat je voor de trein ging springen dus las ik de hele pagina. Kom mee naar het park" zei ik. We liepen hand in hand door het park. Er was overal mooi sneeuw. Ik had mijn arm om Link geslagen en we liepen verder. Opeens trok Link zich los en liep snel door. Ik bleef verwarrend staan. Link pakte wat sneeuw van de grond, maakte een sneeuw bal en gooide hem tegen me aan. Ik moest lachen en pakte snel van de grond wat sneeuw. Ik maakte een sneeuwbal en gooide die naar Link. "Raak" zei ik lachend. Hij lachte en zo ging het verder. Tot op een gegeven moment Link sneeuw pakte en ik weg liep.  Tot ik achter de boom achter hem stond. Hij had niks door. "Waar ben je " zei Link lachend. Ik liep naar hem toe en ik trok hem naar achter waardoor hij viel. Maar op het zelfde moment gleed ik uit waardoor ik boven hem lach. "Ik win" zei ik lachend. Link lachte terug en zei : "Als jij dat wil cuti". We keken elkaar recht in de ogen en voor het ik het wist duwde Link zijn lippen op de mijne. Het voelde zo fijn. Niet veel later liet Link los. Ik stond op en hiel Link opstaan. Link ging achter me staan en sprong op mijn rug. Link woog niet veel. Eigenlijk wat te weinig. Ik pakte Link zijn benen vast liep het bos door. "Stop, Jer. Kijk daar" zei Link uit het niets. Ik stopte hevig en vroeg wat er was. Ik zag eekhoorntjes en zei lachend : "zijn de eekhoorntjes het waard om te stoppen". "Ja maar ze zijn toch cute" zei Link lachend. We zochten een paar eikels en liepen voorzichtig naar ze toe. We legden ze bij hun neer , ze pakten ze en liepen meteen weer weg. Daarna pakte ik mijn telefoon en keek hoe laat het was. Het was bijna 11 uur. We hadden zo i zo het ontbijt gemist. Hopelijk heeft niemand dat gemerkt. Link zat te kijken naar de eekhoorns tot ik mijn arm om hem sloeg. "We moeten gaan " zei ik. We liepen terug vanwaar we vandaan kwamen terwijl ik mijn arm om Link had. Hij legde zijn hoofd op mijn schouder en zo liepen we verder. Een tijdje later vroeg Link : "Uh onm, Jer weet jij eigenlijk waar we zijn?". "Eigenlijk niet" zei ik. Opeens hoorden ik een piep geluidje. Het was blijkbaar Link zijn telefoon. Hij keek er naar en stopte gelijk zijn telefoon weg. Er rolden een paar tranen langs zijn gezicht. "Link, wat is er " zei ik geschrokken. Hij haalde zijn telefoon uit en liet me de berichtjes zien. Het waren dreig berichten van de pesters. Ik pakte Link zijn telefoon en deed hem uit. Daarna trok ik hem in knuffel. "Ik bescherm je wel" zei ik. Link knuffelde me stevig en ik hoorde hem zachtjes snikken. Ik gaf hem een kus op zijn hoofd en we liepen door. Ik pakte mijn gsm en zocht onze locatie. Toen ik dat had gevonden wist ik dat we niet erg ver waren. Link legde zijn hoofd op mijn schouder.  Samen liepen we terug Eenmaal terug liep we gelijk naar onze kamer. 

Die avond.

Ik en Link maakten ons klaar om naar bed te gaan.  Link lag al in bed terwijl ik nog ging douchen. Na dat ik klaar was en mijn pyjama aan had verliet ik de badkamer. Ik ging in het ander bed liggen. Tot Link opeens een nachtmerrie had. Hij riep help en had het over Joost. Ik stond op en maakte Link wakker. Hij had gehuild en had het heel warm. Ik trok hem in knuffel en gaf hem een kus. "Kun je bij me slapen" Vroeg Link. Ik trok hem in knuffel en ging naast hem liggen. Voor de rest was hij rustig.