İCİMDEKİ BOSLUK

BÖLÜM 9 - Teklif

Bütün okuyucularıma Merhabaaa :)

Yeni bölüm paylaşmayalı uzun bir süre oldu biliyorum. Mağlum sınav haftası, dersler, performanslar derken çok yoğun bir zaman geçirdik. Umarım hepiniz iyi notlar ile okulu sonlandırırsınız ;) Bu bölüm kısa olsa da biraz duygusal ağırlıklı. Umarım beğenirsiniz.

İyi okumalar ;)

MULTİMEDİA - Utku

-Neler oluyor?

-Geçen olanlardan dolayı üzgünüm. Sana biraz sert çıkıştım. Ama inan ki bende zor şeyler yaşıyorum.

-Önemli değil gerçekten. Unuttum bile.

Dedim ve gülümsedim. Gülümsememe rağmen hala üzgündü. Başını öne doğru eğmişti. Yaklaşık bir dakika öyle kaldıktan sonra heyecanla başını tekrar bana çevirdi.

-Önce bir yerlerde birşeyler içip sana kendim hakkında herşeyi anlatayım. Sonra da yapacağım teklifi kabul et.

-Teklif mi? Ah yo yo Utku bak...

İşaret parmağını dudaklarıma değdirerek beni susturdu..

-Şişşştt. Öyle birşey değil. Sadece biraz bekle. Gidelim..

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Kahvemi yudumlarken Utku'nun ağzından çıkacağı kelimeleri heyecanla bekliyordum. O gün her şey yolundayken bir telefon gelmişti ve evi terk etmişti. Ne olduğunu fazlasıyla merak ediyordum.

-Çocukluğumdan beri aile denen kavramın ne demek olduğunu bilmiyorum. Babam ben çok küçükken bizi terk etmiş. Onun izini sürüyorum ama yıllardır en ufak bir iz yok. Nerede, ne yapıyor, yaşıyor mu bilmiyorum. Birde benden bir yaş küçük olan bir kız kardeşim var. Birkaç yıldır kendini çok bozdu ve şuan hastanede.

-Utku ben bunları bilmiyordum. Baban için üzgünüm ama umarım en kısa sürede izini bulabilirsin. Elimden gelebilen birşey olur mu? Ve kız kardeşin... Birkaç sene önce beni de hastaneye kapatmışlardı. Ama bak şuan iyiyim. Onu tanımak isterim..

-Çok teşekkür ederim Hira. Ama sorunlar bunlarla bitmiyor. Bir sevgilim vardı. Çok takıntılı bir kızdı. Beni sevmekten çok takıntı haline getirmişti. Etraftaki herkese saldırıyordu ve beni fazlasıyla kıskanıyordu. Onun ki artık hastalık aşamasındaydı. Bir süre sonra ayrıldık. Çevremdeki insanlara zarar vermeye başladı.

-Ve o gün.. Birşey yaptı değil mi?

-Aynen öyle. Annem yurtdışına çıkmaya karar vermişti. O sabah yola çıkacaktı. Erkenden onun yanına gittim ve yolcu ettim. Eve döndüğümde telefon geldi. Hastaneden arıyorlardı. Frenleri tutmamış ve korkunç bir kaza yapmış.

-Bu olanlara inanamıyorum cidden. Annen şuan iyi mi? Peki bunu yapan kişinin eski sevgilin olduğuna emin misin?

-Durumu henüz ağır. Ona ne olacak bilmiyorum. Evden çıkarken kapının önünde bir not buldum. Aynen şöyle yazıyordu;