Αγγλία 1640 Ο γοητευτικός Κάιντεν, ορφανός από γονείς και μεγαλωμένος σε ένα χωριό Κυνηγών Μαγισσών, μαθαίνει να μισεί τις μάγισσες και μοναδικός σκοπός του είναι η θανάτωσή τους.
Η πανέμορφη Οριάνα ζει σε ένα μικρό χωριό μαγισσών έπειτα από ένα τρ...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Αγγλία 1640
Ο Κάιντεν είχε περάσει όλη την μέρα του να εκπαιδεύεται στην τοξοβολία και την ξιφασκία. Ο Φλιν ακολουθούσε τις κινήσεις του αγκομαχώντας και ρίχνοντας κλεφτές ματιές στην Φελίν, που όποτε έβρισκε ευκαιρία, εξασκούνταν πλάι με τον καστανόξανθο νεαρό. Ο κοκκινομάλλης δεν παρεξηγούσε τον φίλο του. Ήξερε πως δεν έτρεφε αισθήματα για την νεαρή κυνηγό, και δεν τον κατηγορούσε που ήταν γοητευτικότερος και καλύτερος από εκείνον. Η αυτοπεποίθηση του Κάιντεν πήγαζε από την αυτογνωσία του.
Ο νεαρός Κυνηγός έπιασε τον φίλο του από τους ώμους.
«Φλιν, μπορείς να με καλύψεις για το απόγευμα;»
«Γιατί πάλι θα βγεις έξω;»
«Δεν έχω χρόνο να σου εξηγήσω... πες μου ότι μπορείς!» σχεδόν τον παρακάλεσε.
«Καλά μην κάνεις έτσι, λες και μπορώ να κάνω αλλιώς»
«Για αυτό σ' αγαπώ!» αναφώνησε ο Κάιντεν ενθουσιασμένος και τον έσφιξε από τον λαιμό.
«Θα με πνίξεις!» κατάφερε να πει, κάνοντας τον φίλο του να τον αφήσει.
«Θέλω και εγώ όμως μία χάρη από σένα»
«Εσύ; Χάρη; Από μένα;»
Ο Φλιν ίσιωσε την δερμάτινη στολή του και σήκωσε ελαφρώς το πηγούνι του.
«Δεν θα το πιστέψεις, το ξέρω ότι θα σου φανεί τρελό...»
«Άντε ρε κοκκινομούρη!»
Εκείνος πήρε μια ανάσα και μίλησε τόσο γρήγορα που ο Κάιντεν με δυσκολία κατάλαβε τα λόγια του.
«Στο πανηγύρι του Ντάνλεν γνώρισα μία κοπέλα. Πρέπει να παραδεχτώ ότι ήταν πανέμορφη. Είχε ανοιχτά, ασημόξανθα μαλλιά και γλυκό πρόσωπο με σπάνια, νεραϊδένια χαρακτηριστικά και καταπράσινα μάτια. Φαντάσου με έκανε να ξεχάσω ακόμη και την Φελίν...» Σε αυτό το σημείο σταμάτησε απότομα.
