Αγγλία 1640 Ο γοητευτικός Κάιντεν, ορφανός από γονείς και μεγαλωμένος σε ένα χωριό Κυνηγών Μαγισσών, μαθαίνει να μισεί τις μάγισσες και μοναδικός σκοπός του είναι η θανάτωσή τους.
Η πανέμορφη Οριάνα ζει σε ένα μικρό χωριό μαγισσών έπειτα από ένα τρ...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ντάνλεν, Αγγλία 1640
O ήλιος έδυε αργά στον ορίζοντα χαρίζοντας στο τοπίο ένα φωτεινό, ρόδινο χρώμα. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι από τα γύρω χωριά κατέφθαναν σιγά σιγά για το πανηγύρι της Μπίρας. Το πανδοχείο "Η Τρύπα" είχε γεμίσει από παρέες Κυνηγών και απλών φτωχών ανθρώπων, καθώς και από μοναχικούς άνδρες που έπιναν το ποτό της σε μία σκοτεινή γωνιά.
Ο Κάιντεν ήταν καθισμένος σε ένα στρογγυλό τραπέζι με τον Φλιν, την Φελίν και τον Λιθ, έναν καραφλό άντρα χωρίς μάτι. Ο χώρος μύριζε ιδρώτα και καπνό ενώ το φως από της λάμπες πετρελαίου έδινε μία χλωμή απόχρωση. Η Φελίν, με την μακριά καστανή πλεξούδα της να ακουμπά την μέση της έπαιζε με την κοφτερή άκρη ενός στιλέτου.
«Ξέρεις Κάι, όταν σου ξεφλουδίσω αργά αργά το πρόσωπο με την λεπίδα δεν θα έχεις αυτό το αλαζονικό υφάκι», τον προκάλεσε όπως της άρεσε να κάνει.
Ο νεαρός λίγο κόντεψε να πνιγεί, και έφτυσε την μπίρα που έπινε. Με την αναστροφή της παλάμης του σκούπισε το στόμα του και ανασήκωσε τα φρύδια.
«Ω δεν θα το κάνεις αυτό στον κόσμο. Να χαθεί τέτοιο πρόσωπο, κρίμα είναι!» την πείραξε ξανά και κοίταξε τον Λιθ που ξέσπασε σε βροντερά γέλια.
Ασυναίσθητα το βλέμμα του ταξίδεψε έξω από το στενό παράθυρο του πέτρινου τοίχου. Εστίασε σε μία θηλυκή φιγούρα που καθόταν μακριά από όλους, στο μόλο του λιμανιού και απολάμβανε τον θαλασσινό αέρα που της φυσούσε τις κατακόκκινες μπούκλες προς τα πίσω. Ήταν η νεαρή κοπέλα που είχε ξεχωρίσει στο ξεφάντωμα που είχε προηγηθεί στην κεντρική πλατεία όταν ακόμη ο ήλιος έλαμπε πάνω από το Ντάνλεν.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
