Πρωτη συναντηση.!

120 3 0
                                    

Σημερα ειναι παρασκευη αλλα δεν εχω μαθημα επειδη μας ειδοποιησαν πως θα ξεκινησουμε κανονικα μαθηματα απο την Δευτερα, για να μπορεσουν να καλυψουν καποιες θεσεις καθηγητων που ηταν κενες .Δυστυχως ομως μου ειπαν πως απο τα χαρτια εγγραφης μου λειπει ενα πολυ σημαντικό εγγραφο,ετσι θα πρεπει να τους το παω σημερα.Τηλεφωνω στην Αγαπη μηπως και μπορει να ερθει μαζι μου αλλα δεν το σηκωνει,λογικα θα εχει καποια δουλεια.Δεν πειραζει θα παω μονη μου.Βεβαια βρεχει και δεν εχω καμια διαθεσει να βγω απο το σπιτι.Παω στην ντουλαπα μου και βρισκω τι θα βαλω για να παω στο μπανιο του δωματιου μου να ντυθω.Μολις βγαινω απο το μπανιο η ωρα ειναι 10 και 30,παιρνω κινητο χρηματα και κλειδια γιατι δεν θα ειναι κανενας σπιτι αργοτερα αφου και οι γονεις μου και η αδεφη μου η Χαρα θα ειναι στις δουλειες τους.Ευτυχως προλαβα στο τσακ το αστικο για την σχολη αν ειχα αργησει εστω και λιγο θα το εχανα και ποιος περιμενε μετα μεσα στην βροχη?Τυχερη ημουνα.Τωρα επιτελους ειμαι σχεδον εξω απο την γενικη εισοδο της σχολης,ομως καθως περπαταω με την ομπρελα στο χερι φυσικα αφου βρεχει ακομα περναει ενα μαυρο αμαξι απο διπλα μου με μεγαλη ταχυτητα και με κανει λουτσα.Ολα σε εμενα τυχαινουν ελεος και να σκεφτεις πως ελεγα πως ειμαι τυχερη πριν λιγα λεπτα.Αφου εβρισα τον οδηγο απο μεσα μου που απλος ανοιξε το τζαμι του παραθυρου του και με κοιταξε χωρις ουτε μια συγνωμη συνεχισε την πορεια του,εγω μεσα στα νευρα εβγαλα ενα χαρτομαντιλο απο το μπουφαν μου να σκουπιστω λιγο.Μετα μπηκα στην σχολη και πηγα στην γραμματια για να αφησω το πολυποθητο χαρτι.Βρηκα την γαρμματεα αλλα για κακη μου τυχη δεν ηταν μονη της.Μαζι της ηταν και ο αγενεστατος οδηγος που με εκανε χαλια,οταν με παρατηρησε και αυτος με στενεμενα ματια ηρθε κοντα μου και μου εδωσε το χερι του και μου ειπε <Ανδρεας> μολις το ακουσα μου ηρθε να του φαιρω στο κεφαλι οτι βρω μπροστα μου,που ειχε και το θρασος να μου συστηθει χωρις ενα σηγνωμη για πριν.Ετσι δεν του εδωσα το χερι μου και του ειπα <ενα συγνωμη θα αρκουσε> αυτος χαλογελασε και πηρε το χερι του πισω και ειπε<συγνωμη> χαμογελασα και του ειπα <δεκτη> πηγε να πει κατι αλλα εφυγα προς το γραφειο της γραμματεας και αφου αφησα το χαρτι εφυγα απο το κτηρειο χωρις να ριξω ουτε μια ματια στον "Ανδρεα" που ειχε μεινει να με παρατηρει.Ωραιο ονομα παντως εχει του παει αφου και αυτος ειναι ωραιος.Τι λες μωρε Νικολετα σημαζεψου ωραιος αυτος ο βλακας? επενθυμισα στον εαυτο μου.Αντε να παρω το αστικο να φτασω οσο το δυνατον πιο γρηγορα σπιτι μου,δυστυχως ομως οπως τα σκεφτομουν αυτα περασε διπλα μου το αστικο και η σταση ηταν αρκετα μακρια για να το σταματησω.Η καλη μερα απο το πρωι φαινεται δεν λενε? ε η δικια μου οσο παει και γινεται ολο και πιο χαλια,αντε να δω τι αλλο θα συμβει σημερα.Εχω λοιπον τωρα 30 λεπτα ολοκληρα να περιμενω το επομενο αστικο ας παρω λιγο την Αγαπη να δω τι κανει πριν προλαβω ομως να βγαλω το κινητο απο την τσεπη παρατηρω ενα αμαξι μαυρο να σταματαει μπροστα μου.Αχ πες μου πως δεν ειναι το συγκεκριμενο μαυριο αμαξι που ειδα και πριν απο κανα 20 λεπτο αυτο σκεφτομαι μεχρι να κατεβασει ο οδηγος του μαξιου το παραθυρο του συνοδηγου και επι βεβαιωθουνε οι φοβοι μου.Ναι και ομως ειναι ο γνωστος ωραιος βλακας,οχου Νικολετα ημαρτον τι εχεις παθει? ο Ανδρεας με κοιταει καταματα χαμογελαει και μου λεει <γεια,θες να σε παω καπου να μην περιμενεις μεσα στο κρυο τοση ωρα?> με αφησε αφωνη.Ο βλακας και αγενεις απεκτησε τροπους αλλα φυσικα και δεν προκειτε να μπω στο αμαξι του.Ετσι του λεω <οχι προτιμω να περιμενω να περασει το επομενω αστικο>,αυτος παιρνει μια γκριματσα αποδοκημασιας και μου λεει <τοσο δυσαρεστη σου ειναι η παρεα μου?,αλλωστε παρε το σαν μια ακομα συγνωμη για το ατυχημα που εγινε πριν>.Μονο δυσαρεστη δεν ειναι η παρουσια του αλλα τελος παντων χαμογελαω και λεω< αυτη που μου ειπες πριν ειναι ηδη αρκετη.Σε ευχαριστω παντως> τελειωνωντας την φραση μου ενα ακομα αμαξι σταματαει λιγο πιο μπροστα αλλα αυτη την φορα ο οδηγος του κατεβαινει και ερχεται διπλα μου και αυτος για καλη μου ή  κακη μου τυχη ειναι ο Δημητρης μου λεει<γεια,σε ενοχλει αυτος ο τυπος?> του λεω πως <οχι,απλος με ρωτησε αν γνωριζω μια οδο που βρισκεται> και αυτος συνεχιζει<ωραια αν του ειπες και τελειωσατε,θες να σε παω καπου με το αμαξι?> λεω <ναι> αμεσως για να φυγω απο εκει οσο το γρηγοροτερο αλλα μολις γυρναω να πω αντιο στον Ανδρεα ερχομαι αντιμετωπη με μια ανεξηγητα αγριεμενη φατσα,που λογικα παει στη απαντηση μου στον Δημητρη.Δεν δινω συμασια και του λεω <Αντιο>.Δεν του δινω καθολου χρονο να μου απαντησει γιατι γυρναω στον Δημητρη και του λεω να φυγουμε, ο Δημητρης δεν χανει χρονο και προχωραει με γρηγορα βηματα προς το αμαξι του οπου και παει απο την πορτα του συνοδηγου, την ανοιγει και περιμενει να μπω μεσα,εγω καθομαι στην θεση και του λεω ευχαριστω για την ευγενικη του κινηση.Μπαινει και αυτος στο αμαξι και βαζει μπροστα με ενα χαμογελο στα χειλοι .Στην διαδρομη δεν μιλαω καθολου μονο ακουω τον Δημητρη να μου εξηγει πως βρεθηκε να περναει απο την σταση που καθομουν και τετοια.Μου ειπε πως μενει εκει κοντα και εκεινη την ωρα εφευγε για να παει για καφε με κατι φιλους τους,μου προτεινε κιολας αν ηθελα να παω και εγω αλλα αρνηθηκα με δικαιολογια πως εχω να βοηθεισω την μητερα μου σε κατι.Δεν λεω ειναι καλο παιδι ο Δημητρης και ομορφος αλλα μολις γνωριστηκαμε και ειναι νωρις ακομα για να βγουμε και ας ειναι μονο για εναν καφε.Δεν αργησαμε να φτασουμε σπιτι μου αφου του εδινα τις οδηγιες, τον ευχαριστησα που με εφερε σπιτι και τον χαιρετησα,πριν βγω απο το αμαξι ομως μου ειπε <οποτε βρεις χρονο θα ηθελα πολυ να παμε για εκεινον τον καφε που λεγαμε > του ειπα πως θα το κανονισουμε για να τον αποφυγω για τωρα και βγηκα απο το αμαξι.Ανοιξα την πορτα του σπιτιου μου και μπηκα μεσα,στο σπιτι δεν ηταν κανεις και ετσι εβαλα να πιω εναν χυμο και ανεβηκα στο δωματιο μου μολις καθησα στο κρεβατι χτυπησε το κινητο μου και ηταν ο αδερφος μου το σηκωσα και μιλησαμε λιγο.Τερματησα την κλιση και πηρα τηλεφωνο την Αγαπη για να δω που χαθηκε ολη την ημερα, μου το σηκωσε αμεσως και μου ειπε <μολις θα σε επερνα,συγνωμη που δεν σηκωσα το τηλεφωνο πριν αλλα ειχα μια δουλεια με την αδερφη μου,τι εγινε?> λεω<παρε και καμια ανασα παιδι μου, σε πηρα για να σε ρωτησω αν θα μπορουσες να ερθεις μαζι μου στην σχολη για να παω ενα χαρτι που μου ζητησαν αλλα ολα καλα το πηγα και εγιναν και διαφορα θα σου πω.> και αφου τις ειπα ολα οσα εγινα και με τον Ανδρεα και με το Δημητρη κλεισαμε.ολη η επομενη μερα περασε με το να σκεφτομαι τα πρωινα γεγονοτα και αυτο που κυριαρχουσε στην σκεψη μου ηταν η μορφη του Ανδρεα και η απορια για το τι δουλεια μπορει να ειχε αυτος στην σχολη. Μαλλον θα ειναι κανενας καινουριος μαθητης γιατι δεν φαινεται και πολυ μεγαλος το πολυ κανα 25 αρη.Δεν ξερω,θα δουμε την δευτερα.Με αυτα και αυτα οι γονεις μου γυρισαν και η ωρα εχει παει ηδη 10:00.Θα πεσω για υπνο εστειλα στα αδερφια μου και στην Αγαπη καληνυχτα και εκλεισα τα ματια μου..

Γεια σας,ευχομαι να σας αρεσει το νεο κεφαλαιο της ιστιοριας.Αν σας αρεσει μην ξεχασετε να πατησετε αστερακι και να σχολιασετε,καλο βραδυ..!!<3

Με την πρωτη ματια.!Où les histoires vivent. Découvrez maintenant