Chapter 4

112 6 1
                                    

4.

Alas syete ng umaga nang marating ni Alessia ang parke ng bayan nila. It's her routine — ang pagja jog mula sa Hacienda Deogracia hanggang sa parke ng bayan ng Sto. Thomas.

Tinanggal ng dalaga ang earphones na nakaplug in sa taenga niya at uminom ng tubig. It's saturday at kailangan niyang mag unwind. Marami siyang iniisip simula pa nung marecieved niya ang bigbox mula kay Jenny. At mas nadagdagan pa nung bigla nalang mag-ingay ang groupchat nilang magbestfriend sa messenger kagabi. Leyla and Julie just recieved the invitation letter lastnight. And assumed the whole students in the University does.

Her parents really prepared this well. Nagbuntong hininga siya. Alam na kaya ni Damien?

Tinampal niya ang sarili, “Ano ba, Les. Wala nga yung pakialam sayo.”

Isang pares na Michael Jordan's rubber shoes ang nasa harapan niya. Tiningala niya ito upang mapagsino. Napatulala si Alessia when her eyes meet the most cold, deep green eyes she have ever met. Nasisinagan siya sa araw habang tiningala niya ito ngunit kitang- kita niya parin kung paano naka igting ang perpekto nitong panga, ang magaganda nitong kilay, his long eyelashes, his pointed nose, and his most tempted, red, thin lips.

It was Damien, starring at her coldly. At napalunok siya nang lumuhod iti upang mapagpantay sila. Their faces was too close until their noses almost touch. She could even feel his breath touches her lips. Oh, good heavens.

“Bakit ka nakasimangot? Aren't you excited for tonight?” halata sa binata ang pagkairita. Bakit naman kaya ito naiirita?

“Uhmm..” she composed herself. “M-my mind was just occupied with things and stuff.”

“Things and stuff like what?”

“Personal things and stuff, ” she replied at umiwas ng titig sa berde nitong mga mata, trying to catch some air to breath. This is their first time they talk with too close faces. And she hardly breath!

“Ahh.. I see, ” tumango ito.

“You know what?” Mas lumapit pa ito sa kanya kaya siya naninigas sa kina-uupuan habang nakatitig dito. Damien tries to put few of her hair at the back of her earlobe. “You should be excited.”

Umiwas siya ng tingin upang itago ang pagba-blushed niya. Grabe, ang tindi ng epekto niya dito.

“W-why?” salamat sa diyos nakuha pa niyang magsalita. “I don't even know him.”

Kumunot ang noo ng binata. “Know who?”

“Him. Yung magiging fiance ko.”

“You don't know? ” gulat na tanong ng binata.

Tumango siya ng dahan dahan. How I wished it would be you.

“Well ”, tumayo ito at malamig na tumitig sa kanya. “Goodluck, Alessia."

Tumango na lamang siya habang tinatanaw ang binatang nagja-jog na palayo. Agad niyang binuksan ang bottle of water na nasa kamay niya at inubos iyon. Grabe, todo yung pawis niya.

Dahil ba ito sa pagjogging nya o sa goodluck ni Damien sa kanya? Ang creepy, gosh.

Nag init na naman ang pisngi nya nang matandaan niya ang nangyari kanina. She remember how close their faces was, just a while ago.

Alessia giggled. Kinikilig siya, tangina.



--

The party will start at exactly 8 pm, kaya bandang alas 5 ng hapon halos tapos na ang pag organize ng mga organizer sa pagpapaganda ng buong mansyon. Papagandahan na sana siya sa make up artist na kinuha ng mommy niya ngunit tulad ng nakasanayan, tumakas siya kasama ang puti niyang kabayong si Alexis.

Stranger's Code Where stories live. Discover now