8.
Gabi na nang marating namin ang Delta Falls. Mula sa school ay hinatid kami ng trycicle dito. Dalawang trycicle ang kinuha namin dahil kasama namin ang kaibigan ni David.
Pagkadating namin agad kami sinalubong sa lamig ng hangin dulot sa mga bumabagsak na tubig sa talon. Para bang tinutukso kaming maligo na. Ngunit nagawa pa naming mag ihaw bago lumusob sa tubig.
May mga ilang tao din ang nandoon sa talon. Kanya kanyang cottage. Hindi naman ganun kadilim dahil may mga post lights namang nilagay sa bawat sulok ng Falls.
“Tahimik ka ata, Les.” bungad ni David sakin.
Pilit kong ngumiti bago sumagot. “N-nahihiya kasi ako sa mga kaibigan mo.”
Tumabi siya sakin saka ngumiti. “Bakit ka naman mahihiya? Ang dapat sayo, makipag usap ka sa kanila. They're good guys. ”
Tumingin ako sa mga kaibigan niya na busy sa pagiihaw ng baboy. Agad tumaas ang kilay ko. Paano ko naman sila kakausapin kung di moko pinakilala sa kanila? Gagu. Pasalamat ka good looking ka. Hmp.
I rolled my eyes nang may na alala ako.
“You!” dinuro ko siya at nakita ko ang pagkabigla niya. “Ano yung pinagkalat mo ha? Sapakin kita dyan, eh! ”
Tumawa siya nang sink in na sa isip niya. “Chill. Eh, sa totoo naman diba? Magfiance palang kayo so may chance pako. ”
Nanliit ang mga mata ko sa sinasabi niya. “Naririnig mo ba ang mga pinagsasabi mo?”
A wide grin formed on his lips. “Naririnig ko. At seryoso ako.”
Napalunok ako nang makita ko ang seriousness ng mga mata niya. Agad ko siyang hinampas ng bag ko para putulin ang eye contact namin. Tumawa na lamang si David.
“Ang sweet nyo ah. Lalanggamin kami dito, eh.”
Isang babae ang pumasok sa cottage namin. She's tall, white with flawless skin and innocent looking. But I wonder why her eyes had this little ... Envy?
Tumikhim si David. “Oo nga pala, Ruth.. This is Alessia Deogracia, uhm, nililigawan ko and Les, this is Ruth, my bestfriend. ”
Umupo si Ruth sa tabi ni David. So it means, nasa middle namin si Savid.
Nanlaki ang mata ko sa narinig ko. “May bestfriend kang babae?”
“Yes. Since, elementary ko pa tong bestfriend.” sagot ni Ruth sabay akbay kay David. Agad namang tinabig ni David iyon kaya napa 'ouch' si Ruth.
“Tinatabig mo na ako ngayon, Dave?” pacute na tanong ni Ruth. Ang cute kay napasmile ako.
“Nandito ang nililigawan ko, Ruth.” may diin nyang sagot. Kaya naiba ang expression ng mukha niya at napatingin sakin si Ruth.
“Diba fiance mo na si Damien Cordova? Bakit nagpapaligaw ka pa?”
Nagulat ako nang biglang nag iba ang boses nya. Para bang naging bitchy?
Magsasalita na sana ako nang naunahan nako ni David. “They were engaged for business, Ruth.”
Ruth rolled her eyes at tumayo. “It's still the same, Dave! Ano? Magpapakabit ka para sa kanya?”
“What's happening here?”
Biglang nagsisulputan ang mga kaibigan ni David dala dala ang mga pagkain na naluto na.
“Yan!” tinuro ako ni Ruth. “Nililigawan ni David kahit may fiance na. Gusto niya yata gawing kabit si David!”
Tumayo ako at tinitigan siya. Nakita ko ang gulat at takot sa mga mata niya pero agad itong napawi at nakipag titigan na din sakin. I examine her face, hmm.. Angelic. But no. She's not.
Huminga muna ako ng malalim bago nagsalita.
“Una sa lahat, hindi ako nagpapaligaw sa kahit sino. Alam ng lahat ng tao iyon.” binigyan ko ng tig iisang tingin ang mga kaibigan niya tapos si David na namumutla na.
“At kung magpapaligaw man ako, sana noon pa . Marami na sila pero kusa silang nagba back off since ayaw ko talaga. At hindi ako gaga upang ilagay ang sitwasyon kong maging komplikado. Ano? Ngayon na ako magpapaligaw na meron nakong fiancé? Ano ako? Tanga? Bobo?”
Tinaasan ko ng kilay si Ruth.
“Nagulat ako sa inaasal mo, Ruth. Alam mo ba yun? Kasi akala ko, mabait ka. Yun yung first impression ko sayo but I was wrong. ” bumaling ako kay David. “You know what? I shouldn't gone along with you. Coming here was a bad choice. ”
Agad kong kinuha ang bag ko at akma na sanang aalis nang may nakalimutan ako. “And by the way, stop scattering the fake news. Hindi. Ako. Nagpapaligaw. Sayo. David.”
Oh no. Anong gagawin ko? Wala akong sasakyan na dinala. Ano? Lalakarin ko to hanggang sa linyahan ng mga trycicle doon pa sa malayong eskinita?
Bakit ba kasi ako sumama ni David? Nakakainis. Hindi ko kayang magalit kasi hindi naman si David yung may kasalanan dito, yung Ruth yun. At tangina, wala na tuloy akong masasakyan.
I checked my phone. God! Walang signal. Shit.
In the end, napagdesisyunan kong ilakad ko nalang kaysa magpakatunganga doon at sa maabutan pako nila David. Ang walanghiya! Di man lang ako sinundan! Letse!
Hindi ko alam kung nakakalahati na ba ako sa destination ko pero feeling ko half hour nakong naglalakad. Sumasakit na ang paa ko. Sino bang hindi? Eh, nagtsitsinelas lang ako.
Isang ilaw ng kotse ang nagpatalon sakin. Akala ko dadaan lang kaso bigla itong huminto sakin. At dahil alam ko na ito, dali dali akong tumakbo bago pa lumabas ang kung sino man.
Hindi ako lumingon pa. Takbo nalang ako ng takbo kahit di ko man lang nakita kung sino yung nasa loob ng kotse. Naiiyak na din ako sa takot pero patuloy parin ako sa pagtakbo.
“Aaaaaaaaahh !!”
Tili ko nang may brasong kumapit sa bewang ko. Tinatadyak tadyak at siniko siko ko ang tao sa likod ko. Oh my god Lord!
“Fuck! Ano ba Les. Stop it!”
Napatigil ako nang marinig ko ang boses na yun. Dahan dahan nya akong ibinaba nang tumigil nako sa kakatadyak. Agad akong humarap sa kanya.
The green eyed guy. Damien.
Agad niya akong kinaladkad pabalik sa kotse niya. Ramdam na ramdam ko ang galit niya. His jaw was tightly clenced. Pero kahit ganun, nakatuon ang buong atensyon ko sa likod niya. Kahit 20 palang siya, makikita na ang pagkamaskulado ng katawan niya. Heart- stoppingly hot.
Ano ba, Les! Wag kang maglande ngayun. Sinampal mo yan kanina diba?
Bigla nalang bumalik sa ulo ko ang pinag usapan namin kanina. Nang tinanong niya sakin kung bakit ko ba siya sinasaktan, dali dali akong lumabas sa lugar na iyon.
Ano ba kasing ibig niyang sabihin nun? Well, actually, alam ko pero bakit? Girlfriend niya parin yung sophomore hindi ba? Why is he acting like this?
Pinagmasdan ko lang siyang isinirado ang pintuan ng passenger seat tsaka umikot upang sumakay sa driver seat. Hindi niya pa pinapaandar ang kotse. Nakahawak lang ang dalawang kamay niya sa manobela.
I gulped when my eyes met his cold green eye. It was full of anger.
“Anong sabi ko sayo? Hindi ka dapat sumama diba? Now, why are you here in the middle of the fucking dark?!”
Umiwas ako ng tingin bago ko kinagat ang lower lip ko. Bakit siya galit? Ano naman sa kanya?
“Answer me goddamnit! Bakit ka ba pinabayaan ng lalaking iyon ha?! Pano pag may nangyare sayo, ha?!”
Isang limang minutong katahimikan. Bago siya lumapit sakin. Yung parang ilang inch nalang, maghahalikan na kami. Agad nanlaki ang mga mata ko.
Tumitig siya sakin bago ini lock ang seat belt. Nakahinga ako ng malalim nang humiwalay na siya sakin. Ngunit pa man ako naka inhale ulit ay nilukob na ng mga labi niya ang mga labi ko.
And I was just there, blinking my eyes. Thinking what is happening.
And I don't know why, but this time, I kissed back.
