The Academy: Fierie Alquademie

Chapter 1

Jina Collins

Jina's POV

Another boring day in my class. Habang naghihintay ako ng pinakapaborito kong tunog sa eskwela, naktunganga ako sa upuan ko malapit sa bintana, pinagmamasdan ang mga estudyanteng pagala gala sa labas.Hay ilang minuto nalang malaya na ako. Habang nagmamasid ako di ko nmalayan na sa akin na pala ang atensyon ni miss Grey. Trust me wag ka lang mabibigong sagutin ang mga tanung nya kung gusto mong mabuhay pa.

Lumingon ako kay miss Grey nung napansin ko na nakatitig siya sa akin "Miss Collins what do you call to a disease contracted from the inhalation of very fine silica particles?" Oh diba? Kita mo?!

Napa isip isip ako bago makasagot. Sa totoo lng wala talaga akong alam pero... "pneumonoultramicroscopicsilicovolcanoconiosis is what the disease called maam"..lagi nalang may lumalabas na sagot sa aking isipan. This mostly happens when kinakabahan ako. God wag mo lang akong biguin.

Nahimasmasan ako nang makita ang expresyon ni maam. Hmp atleast hindi syah galit tingnan. Siguro. "Hmmm impressive miss Collins, di ko inakala na may maisasagot pala ang estudyante kong whole period ko nakatunganga"  hayysss salamat boss!! Akala ko madudurong na ako ah. Sa totoo lang wala naman talaga akong alam diyan sa mga bagay na yan kaso bigla bigla lang lumalabas sa isip ko ang mga sagot at di ko alam ang rason.

"Ok sit down miss Collins"

*Bell Rings

Natapos na din ang klase at nagsimula nang magsiuwian ang mga estudyante. Haha survived si ako! "Ahhh yes! Success! Malaya na din atlast!" With matching stretching pa yan...

Biglang nawala ang mood ko sa sunod na narinig

"Bespren!!" May tumawag sa akin mula sa likuran ko. Argggghh! Akala ko ba malaya na ako?!

Finace to face ko ang taong tunawag sa akin.

"Ano nanaman ba ang kailangan mo Maze?!" Sigaw ko. Kung kilala mo lng talaga itong gag*ng bestfriend ko siguro mangangati talaga ang kamay mong manuntok...

"Ito naman highblood agad, di ba ako pwedeng sumabay sa napakaganda kong bespren pauwi?" Alam mo maze konti nalang talaga.

Inisnob ko syah. Well deserve nya yun noh. "Ewan ko nga sayo, bahala ka na dyan" sinabi ko sa kanya sabay walk out. Alam ko naman na kahit anong sabihin o gawin ko sasabay at sasabay parin yung gag*ng yun eh.

*At the bus station

And ends up na kasama ko nga talaga syah. Naging Bff ko si Maze since kindergarten kami. Sya palagi ang nagpoprotekta sa akin sa lahat ng bagay. Sweet diba? His full name is Maze Adams. He live with his grandma kasi nasa ibang bansa ang parents nya. Minsan nagtataka din syah kung bakit alam ko ang mga bagay na di ko naman pinag aaralan. Pero masisisi nya ba ako? Ni kahit ako nga di alam yun eh.

We're waiting for the next bus stop nang may na notice akong isang lalaking kanina pa naka titig sa akin. Hpfft anu ba yun? Adik?
Binalewala ko nalang ang titig nya at nagpatuluy sa pag abang ng susunod na bus.

Pero naging matagal ang pagdating ng bus at hindi na ako naging koprtable sa nangyayari.

Nabigla ako sa pagsalita ni Maze.
"Jina, ok ka lang ba?" Nagtatakang mukha ngayon ni maze ang nakaharap sa akin.

"Hindi ko alam eh pero parang kanina pa nakatitig sa aking ang mamang yun" tinuro ko yung lalaki na hanggang ngayon ay nakatitig parin sa akin. Anu bang problema ng kuyang yan?

"Hayaan mo nalang baka nagagandahan lang sayo yan" biro niya. Gagu neto eh kung ipakain kaya kita sa titig nya nang malaman mo.

"Oh! Andito na ang susunod na bus!" Sigaw ng kundoktor. Hayy salamat naman at di na ako tuluyang matunaw.