[Final] Tüyler Ürpertici Elf Urtol

1K 174 300
                                    


                 Ve final...

           Finale kadar okuyup, yolculuğumda bana eşlik eden herkese teşekkür ederim. ♥︎

                      Keyifli okumalar!

                              ❤️❤️❤️❤️❤️

İlge sözünü tutamamıştı; hırçın suya lanetler yağdırarak içindeki acıyı, öfkeyi kusarcasına ağlıyordu ki arkasından gelen sesle dondu kaldı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

İlge sözünü tutamamıştı; hırçın suya lanetler yağdırarak içindeki acıyı, öfkeyi kusarcasına ağlıyordu ki arkasından gelen sesle dondu kaldı.

"Ağlamaktan nefret eden İlge'ye bak!"

İlge kafasını iki yana salladıktan sonra kendi kendine, "Sanırım deliriyorum." diye söylendi.

"Zaten delisin."

Arkasından tekrar gelen sesle vücudunun şiddetli bir şekilde titrediğini hissetti. Yavaşça kafasını çevirip bakışları Karsel ile buluşunca kalbine sert bir yumruk yemiş gibi nefesi kesilmişti. Kalbi sanki hem durmuş hem de deli gibi atıyordu ve İlge ikisini aynı anda hissedebiliyor olmasına anlam veremiyordu.

Tepki veremeden Karsel'e bakarken, bütün kanının çekildiğini ve ruhunun olduğu dünyadan soyutlandığını hissediyordu. Yerden kalkacak gücü kendinde bulamıyordu ama kendini zorladı. Tekrar rüya görüyor olmaktan korkuyordu. Ama o zaman Carlet'in bu rüyada ne işi vardı?

Zaman çok hızlı bir şekilde parçalarcasına içinden geçerken, hareketleri zamana inat oldukça yavaştı. Karsel gülümseyerek, neşeyle kollarını iki yana açtığında her yer karardı; şimdi sadece Karsel vardı. Canından çok sevdiği, kuzenden öte; kardeşi...

Karsel de sevinçli olmasına rağmen aslında İlge'den bir farkı yoktu. Onun gibi hissediyor, gözlerinden oluk oluk yaşlar akıyordu.

İlge sonunda zamanı yenip son sürat koşarak Karsel'e sarıldı. Şimdi sadece ikisi vardı.

Birbirlerinin kemiklerini kırarcasına sarılırlarken hem hüngür hüngür ağlıyorlar hem de kahkahalarla gülüyorlardı. Bu süre içinde Rudi ve Xenia da gelmiş, Carlet ile beraber şaşkınlıkla kızları izliyorlardı. Kızlar kavuştukları için mutluydular ama iki duyguyu aynı anda yaşamalarına istemsizce şaşırıyorlardı. Rudi o kadar umutsuzluk yaşamasına rağmen Karsel'i karşısında gördüğü için ayrı bir mutluluk duyuyordu.

Bir süredir birbirlerine sarılan kızların ayrılmayacağını anlayan Carlet, kızları çekiştirerek ayırdıktan sonra, "Sanırım saatlerce sarılacaksınız!" dedi hafif bir gülümsemeyle. İkisi de kocaman gülümseyerek karşılık verdi.

İlge mutluluktan Carlet'e sarılırken, Karsel koşarak Rudi'nin boynuna atladı. "Her şey için teşekkür ederim."

Rudi Karsel'e sıkı sıkı sarıldıktan sonra ayrılıp gülümseyerek baktığında, ağzına tıkılan balıkla gözlerini şaşkınlıkla açtı. Karsel kocaman gülümseyerek ona bakıyordu. "Ben yedim, siz de yemelisiniz!" dedi şaşkın bakışlara karşılık neşeyle. Rudi yavaşça kafasını aşağı yukarı salladı.

Öte-Gezegen Vxonya 1 - Kehanetin ŞarkısıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin