-6-

970 57 95
                                    

Her şeyi en baştan anlatmama gerek yok dimi?

Yine her zaman ki gibi babam beni ayağımdan sürükledi ve ağzıma bir ekmek alıp camdan dışarı fırladım Ve tabiki annem beni azarladı

Her neyse...

Bugün ilk görevimize çıkıcaktık.Bu yüzden buluşma yerine gidiyordum.Sasuke biraz geç kalacağını haber verdiğinden kendi başıma gitmiştim.

Vardığımda kimsecikler yoktu

Pardon...
Sakura dışında kimse yoktu.Genellikle ilk gelenimizde o oluyordu zaten.

Bana baktığında gözleri ışıldadı Ve yanıma geldi.

"Günaydın N-Naruto-kun"

"Günaydın"
Diyerek gülümsedim.Ellerini arkasında bağlamış yüzü kırmızı bir şekilde bir sağa bir sola sallanıyordu

Anlam verememiştim.

"Yeni bir hareket mi geliştiriyorsun yoksa?"

"Y-yeni bir h-hareket derken?"

"Hani Şuan yaptığın.Özel bir hareket mi Savaşta kullanılacak falan? Eğer öyle ise banada öğretsene dattebayo!"

Kafasını vücuduna doğru çevirip yaptığı harekete baktı.2 saniye sonra yüzü kıpkırmızı oldu Ve koşarak çalının arkasına gitti.

"Yanlış bir şey mi dedim-dattebayo?"
Diyerek gözlerimi anlamsızca kıstım.Galiba yeni geliştirdiği bir hareket değildi.Herneyse

"Günaydın"
Diyerek gelen sasuke hemen yanımıza koştu.

"Günaydın Dattebayo!"

"Günaydın sasuke"
Arkamda beliren Sakurayı görünce bir adım geriye sıçradım.Belkide cidden yeni bir hareket geliştiriyordu.

Sasuke bi bana bir sakuraya bakarken beni bir anda boynumdan çekerek yanına çekti

"Ooo naruto!"
Anlamsız bir şekilde ona baktım.

"Sabahın bu saatinde Sakura ile sen YANLIZ ve YANYANASINIZ ha.İnsan bari haber verirdi"

"S-SAÇMALAMA S-SASUKE!"diyerek onu ittirdim.

"N-noldu naruto kun?"

"BOŞVER!"
Diye aniden bağırmamla.Yüzünü düşürdü.Yanlışlıkla Sasukeye olan sinirimi omdan çıkarmıştım.

"Öff her neyse seninle de uğraşılmıyor Naruto."
Sasuke Bunu dedikten sonra uzun bir süre sustuk Ve beklemeye başladık ama Obito-Sensei hala gelmemişti.

"Hem hesabı bize kitleyip gidiyor hemde geç kalıyor ya öğretmene bak!"
Dedim öfleyerek.

"Dimi,ben onda bir şeylerin garip olduğunu biliyordum zaten!"

"Selam çocuklar.."
Diye ikimizin arasına girmiş olan senseiye bakıp çığlık atarak geri kaçtık.

"Ss-siz nasıl.-"

"Yoksa benim hakkımda dedikodu mu yapıyordunuz?"
Diye sinirle baktı

"Y-yok öyle bir şey!"diye bağırdım aniden.Yüzüme yaklaşıp inanmayarak baktı.sonra sakuraya döndü Ve

"Benim hakkımda dedikodu yapıyorlardı değil mi sakura?" Dedi.Hepimiz sakuraya dönüp yalvarır bakışlar attık.Sakura bana bakmaya devam ederken

"Hayır Öğretmenim kendi aralarında atışıyorlardı."
Dedi.Obito Sensei elini çenesine koyup hmm dedi.

"Bak doğru diyormuşuz sensei" diyerek gülümseyen sasukeye baktım.

"Tamam tamam benim hatam özür dilerim"
Dedi.

O ikisi konuşurken bende Sakuranın yanına gitmiştim "teşekkürler sakura bizi kurtardın"
Diyerek gülümsedim.Ellerini birbirine vurdu Ve " ö-önemli değil" dedi.

"Obito sensei bugün ki görevimiz nedir? Sabahın köründe bizi çağırdınız ya."
Diye sinirli bir şekilde söylenen Sasukeye

"Ha özür dilerim özür dilerim😅 bugün sizi çoook güzel bir görev bekliyoruz.Süpriz kalsın"

Diye cevap verdi sensei. Sasuke bana bakıyordu ben sasukeye.Gözlerimizden ışık parlıyordu.Belki bir hırsızı yakalayacaktık? Yada yada gerçek ninjalarla savaşıp özel hareketimle günü kurtaracaktım?? Belkide gizli bir mektubu birine götürücektik.

"Ozaman yola koyulalım çocuklar!"
Dediği gibi hepimiz heyecanla yürümeye başlamıştık.Bu görevde ki başarım ile babamın ilgisini daha çok çekebilirdim.

***
"Off gerçekten mi?"
Diye pöfleyen sasukeye döndüm Ve aynı ses tonuyla
"Nereye gitmiştir ki bu?"
Dedim.

"N-naruto kun, şu çalıdan hışırtı geldi"
Diye sessizce söylesen sakuraya gülümseyerek

"Aferim -dattebayo!" Dedim ve hemen çalının etrafına dolandık.

"Ozaman sayıyorum.."
Meraklı gözlerle sasukeye bakıyorduk,
"3
2
1!"
Hepimiz aynanda çalıya atladık.

"YAKALADIM YAKALADIM!"
Çalıdan tutup yukarıya sallamaya başlamıştım heyecandan.Tabi buda çok uzun sürmemişti bir anda yüzüme atlayıp her yerimi çizmişti.

"Sakin ol kedicik"
Diye yanıma gelen Sakura kediyi benden alıp sevmeye başlamıştı.Bir yandan kediye söverken bir yandanda Sakurayı izliyordum.

"Kedilerle iyi anlaşıyorsun sanırım tebayo"
Sakura bana bakıp masumca gülümsedi

"Evet, aslında evdede bir tane kedi besliyorum."
Uzun süre Sakura'ya BAKTIM.İçten gülümsemesi sebepsizce içimi neşeyle kaplamıştı.

<Y.N:ŞURDA NARUSAKU YAPARKEN KALBİME Bİ AĞRI GİRDİ AMA HER NEYSE>

"Öhöm öhöm..."
Diye gelen sesle kendime geldim.Sasuke yanıma yaklaştı Ve
"Fazla bakma gözün kalmasın"
Dedi.
Ona ölümcül bakışlarımı fırlattım

"Gidip obito-senseiye haber verelim ozaman"
Diyen sakuraya hak verdim ve yola koyulduk.

***

"Ne kadar da mükemmel bir görevmiş dimi sensei?"
Diye azarla baktım.

"Daha zor görevler koyabilirdiniz ama bu çok kolaydı!"
Diye karşı çıkan sasukeyi onaylar şekilde başımı salladım.

Obito sensei sırıtarak yüzüme yaklaştı ve

"Baya kolay geçmiş sankiii naruto? Yüzünde ki bu çizikler de ne öyle.Aaa yoksa kedi tırmalaması mı"
Diye dalga geçerek söyledi.

"Usuratonkachi"

"Her neyse haftaya kadar görev yok.Haftaya olan görevi öğrenmek için Hokage Samanın ofisine gidelim."

Hepimiz oflayarak senseiye baktık.

"Hem yolda size küçüklük hikayelerimi anlatırım"
Bunu demesi üzerine hepimiz önce birbirimize sonra senseiye baktık gözlerimizi kocaman açmıştık.Sakurayı bilemem ama sasuke ile ben acayip derece de eski anılarını merak ediyorduk.Özellikle de babamın öğrencilerinin nasıl öldüğünü...

"Tamam!"
Diyerek hızlı adımlarla yürümeye başladık.

Diğer görev ne olsa acaba hiç bir fikrim yok djslfmsk sizin de fikirleriniz varsa bana önerebilirsiniz❤️

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 07, 2018 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Reverse Life//NarutoHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin