Subaru
Po około 20 minutach od pierwszego spotkania pojawiliśmy się w naszym domu.
-To gdzie są nasze pokoje?- zapytała Maki z uśmiechem na twarzy.
Reiji już miał wpaść w furię, ale Kumiko odpowiedziała:
-Nie masz ani grama manier, przepraszam za moją siostrę.-podsumowała blondnke.
-A ty nie masz ani grama rozrywki w sobie! -broniła się.
Było widać, że ich więzi nie są słabe , bardzi różniły się od siebie.
-Jesteście pewnie głodne, właśnie nasz lokaj przygotował kolacje. Zjecie i pokażemy wam wasze pokoje....-zaproponował Shuu.
Po kolacji Kumiko jako pierwsza weszła spokojnie do pokoju ,Maki ją wyprzedziła i wskoczyła na łuszko, i zaczeła po nim skakać.
Pierwszy raz Kumiko podniosła ton głosu:
-Uspokój się, nie jesteś w tym domu sama!- krzykneła.
-Ohhhh.....wyluzuj.-starała się uspokoić Kumiko.
Z ich pokoju dobiegł okropny hałas, okazało się, że kłutna ostro się rozkreciła a Maki próbowała rzucić krzesłem w Kumiko, nie trafiła.
Do pokoju wszedli Ayato i ja, mieliśmy
pokoje obok. Ayato zaproponował:
-Blondyna idzie do mnie- powiedział. Widać było że dziewczyna mu się podoba.
Natomiast Ja zaprosiłem Kumiko do swojego pokoju, stało się coś bardzo dziwnego. Maki stała jak kłoda. Ayato zdenerwowany chciał chwycić ją za dłoń, ale ta ją wyrwała i wkurzona wyszła razem z Ayato z pokoju. Kumiko siedziała na łóżku, gdy odwróciłem już jej tam nie było. Stała w ciemnym korytarzu, było widać tylko jej piękne żółte oczy. Podszedłem i włącznikiem zaświeciłem światło jej oczy jakby zgasły , już nie były takie nasycone.
Do mojego pokoju nie było daleko, więc nie zajęło nam to długo. Kiedy weszliśmy do pokoju zachwycona,rozglądała się, i powiedziała:
-Śliczny masz pokój-powiedziała.
Starałem się udawać nie zruszonego, ale ona była po prostu śliczna. Miała niski ton głosu i zachowywała się poważnie, nagle spytała:
- Czy w tym pokoju będę spała na jakiejś sofie, czy......-nie dokończyła.
- W tym pokoju nie ma sofy, będziesz spała razem ze mną, zresztą twoja siostra z Ayato też będzie spała w jednym łóżku.
Kumiko poszła do łazienki, żeby się umyć.
Po kilkunastu minutach wróciła w czarnej piżamie zakończonej koronką, usiadła na łóżku i spytała:
-Czy reszta tych wampirów to twoi bracia?
-Tak. -odpowiedziałem i zadałem pytanie.-Dlaczego jesteście takie różne?
-Ja jako starsza siostra byłam traktowana lepiej, musiałam mieć maniery i nie mogłam zadawać się z prostakami, kiedy nie wykonywałam poleceń rodziców czekała mnie kara.....-urwała.
-Jakie kary?-zapytałem.
-Matka miała ostry tasak do mięs, którym jeździł mi po plecach, stąd mam te wszystkie blizny....-odpowiedziała.
-Gdzie masz te blizny?-zapytałem tak by nie zabrzmiało to nadgorwie.
Ta bez krępacji zdjęła piżamę.
Zobaczyłem pocięte plecy, po chwili się do mnie przytuliła i z płaczem powiedziała:
- Nienawidzę mojej matki!
Również ją przytuliłem. Po chwili do pokoju wszedł Laito, zobaczył mnie bez bluzki przytulającego dziewczynę w samej bieliźnie, i powiedział:
-Chciałem się tylko spytać, czy nie widziałeś gdzieś mojej bluzy.....ale widzę,że jesteś zajęty. Nieźle.- po chwili wyszedł.
Nie zwróciłem na niego większej uwagi,miałem większy problem płaczącą
dziewczynę na kolanach, zanim się obejrzałem ona już spała. Stwierdziłem, że jak najciszej położę ją na łóżko. Położyłem się obok niej i zasnęliśmy. W nocy obudził mnie krzyk Kumiko, której śnił się chyba koszmar. Krzyk obudził wszystkich. Wszyscy zgromadzili się u mnie w pokoju i Reiji z ironią w głosie spytał:
-Dlaczego jej piżama leży na podłodze?
Nie wiedziałem co powiedzieć.
Ostatnimi osobami, jakie weszły do pokoju był Ayato i Maki,którzy trzymali się za ręce.
