HEART MİLES; Mark Tuan ✒

|9|

Mark'tan;

"Jackson istemiyorum siz gidin."

"Hadi bro be, birini bekliyormuş gibi davranıyorsun.. Okulun son günlerindeyiz firar etsekte birşey olmaz."

"Birini felan beklemiyorum, sadece tüm dersler boyunca uyuyacağım hadi size iyi eğlenceler."

Ellerimi cebime koyarak daha fazla ısrar etmemesi için hızla oradan ayrıldım.

Endişeleniyorum Youra neden hâla okulda değilsin , şimdiye gelip arkadaşlarınla gülüşüyor olman gerekirdi.. Arkadaşlarının olduğu yere baktım hepsi durgun gibiydi.

Sabret Mark, gelecek birazdan sabret..

3.ders olmuştu hâla yoktun, kendime hakim olamayarak arkadaşlarına sordum.

"Youra nerede?"

İçlerinden sert görünümlü olan kaşlarını  çatarak yanıtladı.

" Evde,ayrıca ondan  uzak dur!herşey senin yüzünden başına geldi pislik.."

Gideceği sırada bileğinden tutarak tekrar kendime döndürdüm.

"Ne diyorsun sen!?"

"Duydun, ne oldu kötü çocuk beni de mi sürtüklerine dövdürürsün?"

Dediği şeyi anlayarak hızla çantamı alarak koşmaya başladım.

Görevliler durdursa da umursamadan ittirerek okuldan çıktım.
Hiçbirşey engel olamazdı..

Evine vardığımda kapıyı sertçe çalarken nefesimi düzenlemeye çalışıyordum.

Kapının aralandığını görünce seslendim.

"Youra.."

Karşımda seni görünce telaşla sana sarıldım.

"Lanet olsun ne oldu sana? Kim yaptı bunu."

Bedenimin ittirildiğini fark edince yüzümde sert bir tokat hissettim.
Niçin bunu yapmıştın Youra'm..
Yine karşımda ağlıyordun , nefret eder gibiydi bakışların.

"Sen yalancı bir pisliksin Mark! Ne olur yalvarırım çık hayatımdan senden bıktım."

Ellerin ve dudakların titrerken gözyaşların bocalırcasına akıyordu.
Ne yapacağımı şaşmıştım , gözlerim yanınca hızlıca kırpıştırdım dudaklarımı birbirine bastırırken boğazımdaki yumruyu umursamadan konuştum.

"S-senden uzak duramam Youra.."

"Neden kötü çocuk! Ben ölmeden rahat etmeyecek misin?"

"YOURA! BEN SENDEN UZAK DURAMAM ÇÜNKÜ BU KAÇIK HERİF , KÖTÜ ÇOCUK SANA AŞIK!"

Kızarmış suratına ellerimi yerleştirdim , alnına alnımı yaslayarak gözlerimi yumdum sımsıkı.

Fısıltılı sözcüklerin kulağımda yankılanırken gözlerinin icine baktım.

"Sana inanmıyorum..
Senden nefret edeceğim, bu da bir oyun."

Hızla ayrılarak kapıyı çarptın. Sinirle kapıyı yumruklamaya başladım.

"AÇ KAPIYI! YOURA BANA İNANMAK ZORUNDASIN , BENDEN NEFRET EDEMEZSİN.. HAYIR YOURA'M!"

Belki de o zaman tüm gücümü yitirmiştim, belki de o zaman nefes alamamayı daha derinden görmüştüm.
Dizlerimin üzerine çökerek pes ederek gözlerimin acısını dindirdim.