The Lost Soul (ON GOING)

Chapter 4: Closure

I arrived here in Starebox at 3:30pm. Mas mabuti na yung maaga. I sat here in the corner while waiting Odie. I order one Java Chip Frappe. And put my earphones on, volumes up and ignored the world. I updated my blog kasi gusto kong ipalabas ang sama ng loob ko. Hindi maalis sa isip ko si Fix. Kumusta kaya siya ngayon? Ang bilis niya namang naka move on? Hindi man lang siya nagpaparamdam sakin.
Natigil ako sa pagmumuni-muni nang may umupo sa chair na katapat ko. Si Fix. Finn Inver Xi.
O_O

OH MY GOODNESS GRACIOUS! Si Fix nga! Hindi ko agad na absorb yung pangyayari. Bumalik sa katinuan ang isip ko nang magsalita siya.

"Hi Xyl."
Aray. Ba't Xyl tawag nya sakin? Hindi man lang Alexa. O Love?
"Fix."
I wept. Kasi nanumbalik yung pain.
"Hush now Alexa. Let's talk."
I nodded.
"Look Alexa, I'm here para pag-usapan ang nangyari between us. I can't assure you na mababalik pa yung dati. I just want us to have a proper break-up. I want closure."
"Excited ka ba? Ang sakit pa kasi eh tapos ngayon gusto mo agad ng closure. Dinagdagan mo pa emotional pain ko."
"I'm sorry, but I'm only doing this para hindi kana ma-bother."
"Fix, mas mabo-bother ako pag nagkaroon na tayo ng closure. Because that only means we're o--"
"Officialy done."
"I can't Fix. Hindi ko pa kaya. I'm sorry."
"But Alexa this is the only thing we can do for us to totally accept the things that are happening now."
"Hindi ko mo na ba talaga ako mahal?" I asked sadly.
"Mahal kita that's why I'm freeing you. Ayoko na rin nakikitang galit at nasasaktan ka sa mga ginagawa ko. Ayoko na ring mahanapan ng mali Alexa. I am really sorry."

I didn't realize I'm already crying. I walked out of Starebox. Outside, Odie was waiting for Fix and he handed me my car keys. I gave him a bill to pay for my frappe.
"Please hand it to the cashier for me. Thanks."

I ran to pick up a taxi but everything went black. I think... I fainted.

4hrs later..

I woke up seeing all white. Hearing an apparatus. And seeing Odie and... Fix sitting beside my hospital bed.

"Why am I here?"
"Oh! Gising kana pala. Tatawagin ko muna yung nurse."
"Thanks Odie."
...
...
"Fix?"
"Alexa. I'm sorry."
I cried again.
"Ano ba naman Fix?! Oras-oras sa araw-araw na lang ba ako iiyak?! Ha?! Tama na please! Kung ipo-propose mo na naman yang closure, wag ngayon. Sobrang nahihirapan na ako! Wag ngayon Fix!"
I screamed at the top of my lungs.
"Aray." I ached.
"Alexa?! What's happening?! NURSE! Nurse!"
"Alexa ano bang nangyayari sayo?"
"I can't breathe. Help m---"
"ALEXA?!"

2hrs after...

"Alexa?"
"Alexa?"
"Xyl?"
"Lex?"

I opened my eyes and I saw Odie, Jiya, a doctor, and Fix.

"Doc, whats happening with me? Wala naman diba Doc? Hindi lang po ako nakakain ng lunch."

"Actually bes, hinihintay pa namin ang resulta ng test mo. May nakapa kasi si Doc na bukol sa may baba ng ulo mo while checking your vitals earlier."

"Nako bes, lisa lang yan. Ano ba kayo. Mas mabuti pa umuwi na tayo at sa bahay nako magpapahinga."

"Oh, no no no no Ms. Zuelo. You still need to stay. Kailangan mo pang hintayin ang results mo at may lab tests ka pang kailangan gawin. So you better eat your dinner since its already past 8pm nang lumakas ka."

"But Doc, look at me. Mukha ba akong mahina? HAHAH funny ka Doc ha?"

"Lex, sundin mo nalang yung sinabi ni Doc."
"Uhm, oo nga bes. Tama si Odie. Tsaka bes, magpapasama lang sana ako kay Odie ha? Pupunta akong bahay mo at kukuha ako ng damit nang makapagbihis ka na."
"Ha? Oh sge, kunin mo nalang susi sa bag ko."
"Sige Lex, mauna na kami ah. Be well."
"Sige Odie, salamat. Take care."

Nako, kami na namang dalawa ni Fix dito sa kwarto. Umalis na kasi si Doc matapos i-update yung medical records ko.

"Alexa..."

Oh my! Sana walang mas masakit na mangyayari. Wag ngayon Fix please.

Maawa ka. Sobrang sakit na.

---------------------------------------------
Please vote and comment!