Letters To My Sweetheart (Ryden)

-Brendon-

Yine yalnız kaldım

Yine tek başımayım

Eğer bunun eskisi kadar acıttığını düşünüyorsan yanılıyorsun

Artık umrumda değil,mümkünmüş gibi daha da umursamaz davranıyorum

Beni ilk siz terk ettiniz.Sen ve Jon.Öyle ağır bir ihanet gibi gelmişti ki kendime bunu atlatırsam hiç yıkılmayacağımı söyledim.Öyle de oldu.

Grubun çok ağır darbe yediği bu süreçte Dallon geldi.Onunla kısmen benziyor olduğunuz gerçeğini hep rahatsız edici buldum

Kısa zaman sonra Spencer ayrıldı.O beni terk etmemişti.Mecbur kalmasa gitmeyeceğini biliyordum.Ne zaman koşsam kolları açık olurdu.O sizin asla sahip olmadığınız bir özelliğe sahipti.Vefalıydı.

Burada kastım aptal grubumuza olan bağlılık değil,birbirimize olan bağlılığımız.Birlikte büyümüş olmamız,beraber geçen yıllarımız...

Eğer 20 yaşındayken biri bana gideceğini,gideceğinizi söyleseydi ona sadece gülerdim ama hayat bize hep beklenilmeyeni sunuyor değil mi?

Dallon ile oldukça güzel bir arkadaşlığımız oldu,uyumluyduk.Hiçbir zaman eski Panic! olmayacağımızı biliyordum ama iyiydik.

Yaşanan kavgalar sonucu birbirimize katlanamamaya başladık.Sonra tıpkı senin yaptığın gibi o da gitti.

Ne benzerlik ama!

21 yaşında terk edildiğimde her şeyin bittiğini düşünmüştüm,bu sefer sadece kabullendim.Belki de Dallon için doğru olan buydu.Onun gidişini durduramazdım.En ufak bir çaba bile göstermedim gitmemesi için

Acı son,arkadaşlığımız bitti.

Bir şeye alıştıktan sonra ne olursa olsun üzülmüyorsun Ryan.Hiç tahmin etmediğin kişiler beklemediğin işleri yapınca herkese güvenini kaybediyorsun.Hayatımda kimseye güvenmiyorum.Herkesin bir gün gideceğinin farkındaydım.Hepiniz sırayla bırakacaksınız beni ve ben her bırakılışımda daha kaba,daha acımasız biri haline geleceğim.

Belki insanların benden kaçmasının nedeni bu kadar kaba olmamdır.Belki de bu kadar kaba olmamım nedeni çok yalnız oluşumdur

Çok yalnızım ve yalnız bırakılmaktan yoruldum

Terk edilen olmak çok zor,çok acı verici.Her anı hatırlıyorum.Olayları büyük pencereden izleyen benim.Tüm olaylara ben şahit oldum.Nasıl gittiğinizi,son sözlerinizi,giderken bana nasıl baktığını,gideceğini açıklarken yüz ifadelerini,gruptan gittikten sonra neler yaptığını ve nasıl bir yaşam sürdürdüğünü biliyorum.Sen ise sadece gittiğin kısma kadar biliyorsun.Gittikten sonra neler yaşadığıma dair fikrin yok.Terk edildikten sonra benim canım yandı,ağladım,yıprandım,içimdeki büyük boşluğu saklamaya çalıştım ve hayatın gerçeğiyle yüzleştim

Sen beni hep çocuk olmakla suçlardın,sen gittikten sonra ben çok büyüdüm Ryan.Ne acı ki sen bunu bilmiyorsun.Hayatımda bir hamle yapmam için böyle büyük bir üzüntüye ihtiyacım varmış

Artık ne yapmam gerektiğini biliyorum,kimseyi özlemiyorum.Sana ve Jon'a dair tek bir resim yok.Biliyorum ki şu saatten sonra hiç kimsenin gidişi beni üzemez.Siz de beni üzmüyorsun

Bu büyümek değil mi? Her zaman anlattığın büyümek buydu Ryan.

Sen benden önce büyüdün.Arkana bile bakmadan gidecek kadar cesurdun

Ama gitmekle kaybettin ve ben kazandım,sen bunu bile bilmeyeceksin

Kalan,her şeyi üstlendiğini düşünür; giden,tüm suçu kalana attığını.Oysaki gidenin en büyük cezası,kalanın nasıl devam ettiğini bilmeyecek olmasıdır ve her giden,kalanı merak eder

Beni merak ediyorsun Ryan.Üzgünüm ama ben seni eskisi kadar merak etmiyorum.

-Brendon