-Ryan-

111 15 21
                                    

Sana çok uzun bir mektup yazdım birkaç gün önce,6 Temmuzda

Hatırlıyor olmalısın,6 Temmuz gruptan resmi olarak ayrıldığım gündü.Hayatımın en büyük dönüm noktalarından biri ve muhtemelen en korkunç hatam.

Her şeyi tek tek anlattım sana o mektupta,tüm hislerimi,pişmanlığımı,yaşadıklarımızı...Sonrasında verdiğin röportajı okudum.Bizden de bahsetmiştin.Yaşadığımız anılar geçiyordu röportajda ama çok da iç ısıtan türden değildi.Grubun son dönemlerinde birbirimizden ne kadar nefret ettiğimize değinmiştin.Haklıydın,grubu terk ederken senden nefret ediyordum.Zaten gözümü karartmamdaki en büyük etken buydu.Böylesine nefret ettiğim biriyle aynı grupta kalamazdım

Ama hislerim nefretten ibaret değildi,daha doğrusu sadece sana karşı bir nefret değildi.Kaybettiklerimi hazmedemiyordum.Arka planda kalmaktan,yaşamından,hayranlardan,röportajlardan ve sana karşı hislerimden nefret ediyordum

Söylediklerini okuduğumda hislerimizin karşılıklı olduğunu gördüm.Haklıydın yine,egolarımız baskın gelmişti ve biz aptal gururumuza karşı yenilecek kadar acizdik

Ve röportajını dikkatle bitirdim,her ayrıntısını tekrar tekrar okudum.Sonrasında da sayfalarca süren mektubu yaktım.Artık bir anlamı yok Brendon.O röportajda ne kadar bittiğimizi gördüm.Sanırım tüm gizemi bitirdiğin için bu benden son bahsedişindi.Bir daha adımı anacağını sanmıyorum

Zaten bu mektuplara başlamam  hataydı.Ne düşünüyordum ki? Koskoca 9 yılın ardından ne bekliyordum? Mektuplar eline ulaştığında koşarak "Hep bunu beklemiştim" diyip sarılmanı mı? Bu asla olmayacak bir ihtimaldi.

Bir gün bu mektupları okursan bil ki eline ulaşanlar sana yazdıklarım yarısı bile değil.Kaç mektup yazdım,kaçını çöpe attım bilmiyorum bile.Ne kadar yazarsam yazayım gözlerine bakıp konuşamadığım sürece hiçbirinin bir anlam ifade etmeyeceğinin farkındayım.

Anlatmak istediğim çok şey var,söyleyemediğim çok fazla şey...Senin için hiçbir anlam ifade etmeyeceğini bilmek canımı yakıyor.Eski günlere dönebilmeyi çok isterdim.En azından son kez sana sarılıp,gözlerinin içine bakarak hislerimi anlatmayı.Geri dönüş olmadığını biliyorum,sadece diliyorum.

Son olarak
Daha fazla üzgün ve pişman olmak istemiyorum Brendon.Artık anlıyorum ki benim paramparça olmam sende en ufak bir çiziğe bile yol açmıyor

-R.

Letters To My Sweetheart (Ryden)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin