İyice saçmaladım artık değil mi?
Tuhaf şeyler yapıyorum,eskiden böyle değildim oysaki.Sen benim düzen sağlayıcım gibiydin ama bundan nefret ediyordum
"Çocuklaşma!"
"Saçmala!"
"Bu yanlış!"
"Yaşına uygun davran"
Bla bla bla!...
Hiçbir şeyi özgürce yaşayamadık,birbirimizi bile sevemedik
Daha özgür,daha mutlu olabilirdik belki.Evet sen mantıklı ve düşünceli olan taraftın ama birazcık umursamaz olmanı dilerdim
Kameraların altında biz,kendimiz değildik
Gece beraber uyuduğumuzda kameraların altındaki gibi değildin,sana sarıldığımda veya seni öptüğümde bana böyle davranmazdın
Sen gittikten sonra,hayatımda hiç bulunmamışsın gibi davranarak sana tonlarca şarkı yazmak zor oldu.Her adın geçtiğinde bakışlarımın donuk bir hal alması için kendimi zorladım
Ama hayranların akıllı olduğunu söyleyebilirim.Ben ne kadar yalanlasam da kabul etmiyorlar ve bazı gerçekleri görüyorlar.Biz ise 30 yaşındaki adamlar olarak geçmişimizden kaçıyoruz
Yalanlıyorum ama adını her duyuşumda içimden ilginç bir his geçiyor
Eskisi gibi değilim belki,eskisi kadar aklıma gelmiyor veya beni heyecanlandırmıyorsun
Ama minik bir itirafta bulunmalıyım ki seni özlüyorum
Seni çok özlüyorum,beraber sarılıp şarkı yazdığımız geceleri ve yaşadığımız tüm güzel anıları,bana ancak senin yaşattığın ve başka kimsenin yaşatamayacağı hisleri...
Ama hala kabullenmekte zorlandığım bir gerçek var; bu güzel günlerin üzerinden 10 yıl geçmek üzere...
Bir diğer gerçek de; beni hayatım boyunca yanımda olacağına inandıran,gençliğimi beraber geçirdiğim kişinin bir daha asla benimle olmayacak olması...
"Öyleyse lanetle her şeyi ve herkesi,güneşi bile..."
-Brendon
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Letters To My Sweetheart (Ryden)
ContoYüzünü göremiyor olmam kalbine dokunamayacağım anlamına gelmez -R.