Uzun zamandır bir bataklığa batmış kıvrandığımı fark ettim . Neden bu bataklıktan çıkmayayım ki ,diye sordum kendime.
Hep bir yardım eli bekledim bu bataklıktan çıkmak için . Birisinin gelip beni bulunduğum ruh halinden çıkatıp kendime getirmesini istedim.
Ama öyle olmuyor . Oraya düşen sensen kimseden yardım almadan çıkmasını bilmelisinde .
Annen , baban , kardeşlerin , arkadaşların , sevgilin ya da beklediğin o kişi seni o bataklıktan çıkatamaz ki . Herşey senin elinde .
O bataklıkta durup yardım eli beklerden biri belki yardım eder sana ama sonrasında o yardım eden kişi yardımını başına kalkabilir, tekrar o bataklığa seni itebilir ya da en kötüsü çekip gidebilir . Ya da hiçbiri olmaz hep yanında olur . Ama bilemezsin ki ne olacağını . Başkalarından bir şey bekleme kendin çık o bataklıktan .
Kendin şekil ver hayatına . Kendin kontrol et hayatını . O bataklıktan çıktığın an ilk adımı atmış olacaksın .
Yaptığın hataları belki tekrar yapacaksın ders almıyacaksın belki ama düştüğün an sen kalkacaksın .
Mesela değiş iyi hissedeceksen korkma değişmekten . Kendi doğrularını kendin belirle . Yaşa bu hayatı . Nefes alman bu hayatı yaşadığın anlamına gelmez .
Kendin için bir şeyler yap . Müzik aç deliler gibi dans et . Gülümse . Ne kadar ağladıysan ondan kat ve kat fazla kahkaha at ama sahte olmasın bunlar gerçek olsun .
Etrafındaki insanlarla anlaşamıyorsan değiştir okulunu , arkadaşlarını . Başka okula git . Seni üzen insanlardan uzak dur .
3 günlük dünya için ağlama artık be . Mutluluktan ağla mesela .
Ailen varsa onlarla ne kadar anlaşamasan da mutlu ol . Çünkü bir ailen var . Anneliği babalığı sadece para verip okula göndermek oluğunu zanneden bir ailende olsa mutlu ol . Onlar olmasa belki daha kötü şeyler olurdu .
BÜŞRA YILMAZ belki tanıyorsunuzdur belki de tanımıyorsunuzdur bir yazar . Benim içinde çok önemli bir yazar . Son çıkan kitabı olan KİBRİT ÇÖPÜ MEZARLIĞI 'ndaki bir sanhne çok hoşuma gitmişti onu sizlerle paylaşmak istedim .
Dünyayı bir film seti olarak düşünün. Kameraların gözlerin olduğunu düşünün . Rol gereği canını acıtan birisi olduğunu düşün ve herşey bir seneryo olduğu için üzülmezsin demi .
Dünyayı algılama biçminizde böyle olsun . O an o sahnenin tadını çıkarmalı ve o an herşeyi gerçekten yaşıyormuşsun gibi eğlenmelisin . Ama kendinizi fazla kaptırmamalısınız çünkü eninde sonunda o sahne bitecek .
Böyle düşünürsek insanların bizi üzmesi zorlaşmış olur ve her anın tadını çıkararak yaşarız . Bence böyle daha mutlu oluruz .
Kendin için kocam gülümsesene şuan.
Umarım beğenmişsinizdir . İsstersen sol alt köşedeki yıldıza dokunup oy verebilirsin . Yorumda yaparsanız sevinirim.
Bir de bazan kendinizi kötü hisseder ama yakınlatınıza ya da tanıdaklatınıza bir şey anlatamazsınız ya işte o an isterseniz bana mesaj atabilirsiniz . Ywbancı birileriyle konuşmak bazen iyi gelebiliyor . Görüşürüz :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çizimler Ve Hislerim
RandomÇizim yapmanın nedeninden biriside başka dünyaya yelken açmak bu yalan dolu dünyadan arınmak. Sanki çizim yaparken başka boyutlara geçiyorum ve bu beni mutlu ediyor . Bir süre gerçek dünyadan ayrılmak bana iyi hissettiriyor umarım çizimlerimi beğeni...