Çizim 1

319 36 22
                                    


Uzun zamandır bir bataklığa batmış kıvrandığımı fark ettim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Uzun zamandır bir bataklığa batmış kıvrandığımı fark ettim . Neden bu bataklıktan çıkmayayım ki ,diye sordum kendime.

Hep bir yardım eli bekledim bu bataklıktan çıkmak için . Birisinin gelip beni bulunduğum ruh halinden çıkatıp kendime getirmesini istedim.

Ama öyle olmuyor . Oraya düşen sensen kimseden yardım almadan çıkmasını bilmelisinde .

Annen , baban , kardeşlerin , arkadaşların , sevgilin ya da beklediğin o kişi seni o bataklıktan çıkatamaz ki . Herşey senin elinde .

O bataklıkta durup yardım eli beklerden biri belki yardım eder sana ama sonrasında o yardım eden kişi  yardımını başına kalkabilir, tekrar o  bataklığa seni itebilir ya da en kötüsü çekip gidebilir . Ya da hiçbiri olmaz hep yanında olur . Ama bilemezsin ki ne olacağını . Başkalarından bir şey bekleme kendin çık o bataklıktan .

Kendin şekil ver hayatına . Kendin kontrol et hayatını . O bataklıktan çıktığın an ilk adımı atmış olacaksın .

Yaptığın hataları belki tekrar yapacaksın ders almıyacaksın belki ama düştüğün an sen kalkacaksın .

Mesela değiş iyi hissedeceksen korkma değişmekten . Kendi doğrularını kendin belirle . Yaşa bu hayatı . Nefes alman bu hayatı yaşadığın anlamına gelmez .

Kendin için bir şeyler yap . Müzik aç deliler gibi dans et . Gülümse . Ne kadar ağladıysan ondan kat ve kat fazla kahkaha at ama sahte olmasın bunlar  gerçek olsun .

Etrafındaki insanlarla anlaşamıyorsan değiştir okulunu , arkadaşlarını . Başka okula git . Seni üzen insanlardan uzak dur .

3 günlük dünya için ağlama artık be . Mutluluktan ağla mesela .

Ailen varsa onlarla ne kadar anlaşamasan da mutlu ol . Çünkü bir ailen var . Anneliği babalığı sadece para verip okula göndermek oluğunu zanneden bir ailende olsa mutlu ol . Onlar olmasa belki daha kötü şeyler olurdu .

BÜŞRA YILMAZ  belki tanıyorsunuzdur belki de tanımıyorsunuzdur  bir yazar . Benim içinde çok önemli bir yazar . Son çıkan kitabı olan KİBRİT ÇÖPÜ MEZARLIĞI 'ndaki  bir sanhne çok hoşuma gitmişti onu sizlerle paylaşmak istedim .

Dünyayı bir film seti olarak düşünün. Kameraların gözlerin olduğunu düşünün . Rol gereği canını acıtan birisi olduğunu düşün ve herşey bir seneryo olduğu için üzülmezsin demi .

Dünyayı algılama biçminizde böyle olsun . O an o sahnenin tadını çıkarmalı ve o an herşeyi gerçekten yaşıyormuşsun gibi eğlenmelisin . Ama kendinizi fazla kaptırmamalısınız çünkü eninde sonunda o sahne bitecek . 

Böyle düşünürsek insanların bizi üzmesi zorlaşmış olur ve her anın tadını çıkararak yaşarız . Bence böyle daha mutlu oluruz .

Kendin için kocam gülümsesene şuan.

Umarım beğenmişsinizdir . İsstersen sol alt köşedeki yıldıza dokunup oy verebilirsin . Yorumda yaparsanız sevinirim. 

Bir de bazan kendinizi kötü hisseder ama yakınlatınıza ya da tanıdaklatınıza bir şey anlatamazsınız ya işte o an isterseniz bana mesaj atabilirsiniz . Ywbancı birileriyle konuşmak bazen iyi gelebiliyor . Görüşürüz :)

Çizimler Ve HislerimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin