Part 2 - De ontdekking

43 3 1
                                    

Merope liep terug naar haar hutje. Ze woonde in een hutje in een boom; familie had ze niet, voor zover ze wist. Ze redde het prima in haar eentje. Ineens zag ze twee mannen. Ze waren helemaal zwart gekleed. Merope had ooit ergens gehoord dat je moest oppassen voor dat soort types. Ze begon harder te lopen, terwijl ze achterom keek. De mannen volgden haar. Ze begon te rennen, en keek achterom. Ze volgden haar nog steeds. Heel even kruisden de blikken van Merope en de twee mannen elkaar. Toen haalden de mannen ineens een soort van touw tevoorschijn en vingen haar. Ze werd urenlang meegesleept. Ineens werd ze losgemaakt van het touw en meteen weer vastgebonden aan een houten paal. Merope deed geen moeite om zich los te rukken. Ze keek alleen om zich heen. Ze had heel wat gereisd in de vakanties; ze was soms wel een maand weggeweest van haar hutje. Maar hier was ze nog nooit geweest. Waar was ze? Hoe moest ze ooit nog de weg terugvinden naar haar hutje? Waarom moesten deze mannen juist háár hebben? 

Ineens voelde Merope iets warms; het leek op een hand. Ze probeerde zich om te draaien om te zien wie het was, maar ze kon zich maar een kwartsslag omdraaien. Naast haar was een groot meer. En in dat meer zag ze de weerspiegeling van haarzelf en een ander meisje. Het was een meisje van ongeveer het zo oud als zij. Het meisje had alleen maar blauwe kleding aan. Merope keek iets beter. Wat? In de weerspiegeling had ze regenboog kleding aan. Merope keek weer naar zichzelf. Ze had toch gewone kleding aan? 'Hallo?' fluisterde Merope zachtjes. Ze zag in het water hoe het andere meisje schrok. 'Hoi... Ben... Ben jij ook een beschermer...?' fluisterde het meisje geschrokken. 'Beschermer waarvan?' zei Merope verbaasd. 'Van een kleur natuurlijk! Nou, er zijn weinig mensen die ons verhaal kennen. Ik ben de beschermer van de kleur blauw. Elke kleur van de regenboog heeft zijn eigen beschermer, een meisje tussen de twaalf en veertien jaar, en die beschermer heeft haar eigen transformatie. De Zwarte Mannen kunnen de wereld duister maken door alle beschermers te vangen en te verslaan. Er is ook een legende over een regenboog beschermer, met alle 7 transformaties, maar zij is nooit gevonden...' 'Kijk eens naar links', fluisterde Merope bijna onhoorbaar. Ze voelde hoe het meisje zich naar links bewoog. 'Ik... Ik ben helemaal in het blauw! Mijn kleur! En jij... regenboog... Ben jij dan... de beschermer van de regenboog?', zei ze. Merope gaf geen antwoord. Ze wist nu waarom de mannen, oftewel Zwarte Mannen, háár moesten hebben.

The protectors of the seven colorsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu