De volgende ochtend werden de beschermers vrijwel tegelijk wakker. Nadat ze hun zelfgetoverde eten hadden gegeten hielden ze weer een soort van bijeenkomst. 'Ik vind dat we het moeten doen. De kans dat we de Zwarte Mannen verslaan moet zo groot mogelijk zijn', zei Marisol. 'Maar wat nou als één van ons gewond raakt? Of zelfs wij allemaal? Dan is het zeer makkelijk voor de Zwarte Mannen', zei Laine. 'Vergeet niet dat we transformaties hebben', zei Aliya. 'Jullie hebben allemaal een punt, vind ik. Merope moet maar beslissen', zei Mireille. Merope dacht na. Aan de ene kant wou ze de beschermers niet in gevaar brengen, natuurlijk. Maar de Zwarte Mannen moesten verslagen worden, dat stond vast. En, zoals Aliya zei, ze hadden hun transformaties.
'Ik vind dat we het maar moeten proberen', zei Merope uiteindelijk. De beschermers reageerden niet meteen, ze keken gespannen.
Plotseling verscheen er een soort van poort. Een magische poort. Het was een soort van doorzichtige deur die zowel positieve als negatieve energie uitstraalde. Een stem sprak vanuit de poort: 'Dit is het begin van jullie reis naar het wapen dat jullie kunnen gebruiken tegen de Zwarte Mannen. De weg wijst zich vanzelf. Ik hoop dat jullie weten waar jullie aan beginnen. Veel succes.' Eén voor één liepen de beschermers door de poort. Ze kwamen uit in een groot weiland vol bloemen. Het was prachtig. 'Ik voel gewoon dat we die kant op moeten!' zei Marisol terwijl ze naar rechts wees. 'Ik voel juist dat we die kant op moeten...', zei Laine terwijl ze naar links wees. 'Wat vind jij, Merope?' vroeg Marisol. Merope dacht na. 'Laten we naar rechts gaan', zei ze uiteindelijk. Ze liepen naar rechts. Laine sjokte boos achter hen aan. Het pad waarover ze liepen leidde naar een bos. Eerst was het pad door het bos nog duidelijk. Maar het pad was erg lang en het begon donker te worden. Bovendien begon het pad steeds smaller te worden. 'We hadden naar links gemoeten!' zei Laine, nog steeds boos,'Maar ik transformeer wel, hoor. In de gedaante van een wolf kan ik sneller gevaar ruiken.' Ze transformeerde naar een wolf en trok haar neus op. Ze gromde. 'Wat is er, Laine?' vroeg Mireille bezorgd. Laine transformeerde terug naar een mens. 'Er komt gevaar aan. Ik weet niet wat voor gevaar, ik heb deze geur nog nooit geroken...'
JE LEEST
The protectors of the seven colors
FantasiaDIT VERHAAL IS NIET MEER ACTIEF, ER KOMT MISSCHIEN EEN HERSCHRIJVING!!! Er waren eens 7 meisjes tussen de 12 en de 14 jaar oud. Zij waren de beschermers van de kleuren van de regenboog. Ze beschermden allemaal een kleur (rood, oranje, geel, groen, b...
