Five W's and one H

Chapter 1: A Detective on call.

Blaise POV.

Nagising ako sa sinag ng araw na dumadapo sa aking pisngi. Tinignan ko kung nasa tabi ko pa si Sid pero wala na. Tumingin ako sa Bedside table at nakita ang isang note.

~Goodmorning Sunshine. Get up there and Let's eat breakfast. Iloveyouu.~

My name is Blaise Alcantara-Olivers. And my husband is Sid Eyven Olivers. I am a liscenced Detective while he is a Businessman. We are married for about 1 year. Yes bago pa lang kami and we are living in the same house.

*toktoktok* "Blaise are you awake? Breakfast is ready" Oops enough na sa pagpapakilala. Kinatok na ko e.

"Yes Sid. A minute please!" Tumungo na ko sa banyo para gawin ang morning ritwals ko. Tiningnan ko ang sarili ko sa salamin. I am wearing a Large sized T-shirt na abot hanggang tuhod ko pero. May cycling naman ako. Binilisan ko na ang pahilamos at bumaba na sa dining room.

"Kala ko nilamon ka na ng CR eh." Naabutan ko syang nakaupo sa tapat ng lamesa habang nakapangalumbaba. Lumapit ako para halikan sya sa cheeks.

"Goodmorning Babe" hinila nya ko that makes me sit on his lap.

"What the? Pano ako kakain?" He placed his chin over my shoulder and hug me from the back. Ayan nanaman ang butterflies sa stomach ko.

"Just a minute Babe" he said at mas lalong hinigpitan ang yakap nya.

"Gutom na ko Sid" pagmamaktol ko sa kanya pero di nya ko sinagot kaya hinayaan ko nalang muna. After a minute, i turned to face him.

"Sid naman gutom na talaga ko" I tap his face using my right hand. At last pinakawalan din ako  umupo ako sa tabi nya at sinimulan na kumain.

"How's our business?" I open the conversation para di awkward.

"It's still fi--" *RIIIIIIINNNGG* Biglang tumunog ang cellphone ko.

"I'll just answer" sabi ko sabay pakita ng phone ko. Hindi ko na inantay ang sasabihin nya at sinagot ko ang tawag.

Sid's POV.

I'm against on my wife's job. Ayokong mapahamak sya. I love her so much. Araw araw ganito ang eksena namin. She always go whenever the police needed her. She is a detective and that is her passion so I have to deal with that even if i don't like the thought. I decided to stop eating because I lost my appetite.

"Sid tinawagan ako ni Officer Ramos. Kailangan ko pumunta sa crime scene. May suicide case ako na kailangan imbestigahan." After 10 minutes bumalik sya pero nakabihis na ng pang alis. As what I expected and I hate it!

"Hindi ba pwedeng mamaya ka na pumunta? Hindi pa nga nangangalahati ang pagkain mo oh?" I exclaimed.

"Kailangan na nila ako dun Sid"

"Why do you keep on making that job even if you know that I can give all you need?" Hindi ko nanaman mapigilan ang sarili ko na pagsabihan sya.

"Mag aaway nanaman ba tayo? I don't have time for this" kinuha nya ang bag nya at naglakad na palabas pero hinabol ko sya at hinawakan sa balikat.

"Wait for me. Ihahatid kita kukunin ko lang ang susi" Naiinis ako. Hindi dahil sa kanya kundi sa sarili ko. Ayoko sa trabaho nya hindi lang dahil ayokong mapahamak sya. Dahil meron pang isang dahilan na ayokong malaman nya.

Blaise POV.

Tinawagan ako ni Officer Ramos dahil meron nanamang suicide case na  natagpuan sa isang apartment. If I know kagagawan nanaman ito ng isang sindikato na matagal ko nang hinahanap. I have a lead na isang businessman ang mastermind nito at ni sino ay hindi pa nakikita kung sino sya.

"Were here. Tawagan mo ko mamaya para masundo kita" he said stopping the car infront of the green gate with wide road covered by lots of police car.

"Thankyou" i kissed him on the cheeks.

"Pag may nakita akong kaunting galos sayo, titigil ka na dyan" He stare at me as if he's memorizing my whole .

"Tsk. Yes sir!" I said leaving the car.
Hindi ko na inantay umalis ang kotse agad akong pumasok sa loob ng gate.

"Detective Olivers, first floor room 101" sinalubong ako ng isang police. Tinanguan ko lang sya at dumiretso sa room 101.

"Officer Ramos! Ano pong nangyari?" I asked the middle aged man with I.D hanging on his neck.

"Inimbestigahan na namin at napag alaman na suicide dahil ipina fingerprint namin ang kutsilyo na ginamit nyang panghiwa sa pulso nya at sarili nya lamang na fingerprint ang natagpuan.

"Nasan po ang victim's body.?"

"Sa cr sya natagpuan. Hindi pa namin inaalis ang katawan para macheck mo."
Pinuntahan ko ang katawan ng biktima.

"Ang ipinagtataka ko lang, kakaunti lang ang dugong nagkalat sa sahig ng cr pero ang kinamatay nya ay pagkaubos ng dugo" sumunod pala si officer sakin. Inabutan ako ng gloves ni officer tsaka ako lumapit sa katawan ng biktima.