attention.||merkunfiction2.

episode10

Dudaklarımız ayrıldığında hâlâ çok yakındık. Kokusunu belki bir daha bu yakınlıktan alamayacaktım. Bu yüzden derin bir nefes alarak kokusunu ciğerlerime doldurdum.

Daha fazla burada kalamayacağımı bildiğimden hızlıca odama çıkıp kapıyı kilitledim.
Çaresizliğim ve ben odada yalnız kalmıştık.

Başta Orkun'a karşı en ufak bir hoşlantı hissetmiyordum. Ama o gece beni kendine hapsetmeyi başarmıştı.

Ben o gece kendimi ona kaptırmışken,Orkun'un o geceden haberi bile yoktu. Ta ki bu geceye kadar.

Hatırlatmıştım işte. Bunu o istemişti. Onu mahvetmek istemiştim ama mahvolan yine bendim. Yine yüzüne bakamayacak olan bendim. Yine kokusunu çekemeyecek olan bendim. Yine utanacak olan bendim.

***
Dün geceden beri yataktan hiç çıkmamıştım. Bu durum Şeyda'nın dikkatini çekmişti ki sürekli gelip 'iyi olup olmadığımı' sordu. Berbat olduğumu söylemek yerine her canı yanan insan gibi 'iyiyim' diyerek geçiştirmiştim.

Şeyda ara sıra gelip yoklamıştı beni. Yiyecek bir şeyler de getirmişti. Sürekli ilgilenmişti benimle. Arkadaş olunabilcek sıcak kanlı biriydi.

Orkun'dan ise bi haberdim. Dün geceden sonra ne yaptığını bilmiyordum. Ama bu meraktan ölmediğim anlamına gelmiyordu.

Düşüncelerimi yarıda bırakan hızla açılan kapı olmuştu. İçeri giren kişinin Şeyda olması az da olsa rahatlatmıştı.

"Meryem,hemen aşağı inelim. Konuşmamız gereken çok önemli bir konu var."

Telaşlı hâli beni de telaşlandırmıştı.

"Kötü bir şey mi?"

Sorum üzerine yüzü düşmüştü. Onu üzen bir şeyler vardı.

"Bilmiyorum. Ben üzüldüm biraz.. Ama hadi acele et."

Nasıl inicektim şimdi aşağıya? Ya Orkun varsa.. Ya herkese dün geceyi anlatıp beni rezil edicekse.

Bunların cevabını bulmam için sanırım aşağı inmem gerekiyordu. Peki buna hazır mıydım?Hayır. Hadi o zaman inelim.

Şeyda'nın arkasından bende inmiştim aşağı. Burak ve Orkun koltukta ciddi bir yüz ifadesiyle konuşuyorlardı.
Şeyda'nın geldiğimizi belli etmek amaçlı yaptığı yalancı öksürükle bütün gözler bana döndü.

Şu an konuyu merak etmekten ziyade Orkun'un bana nasıl davranacağını merak ediyordum.

Yanlarına doğru ilerlediğimizde Orkun'la aramda mesafe olucak şekilde durdum.
Orkun zaten bana bakmıyordu bile. Yüzü yere eğikti. Belki de sinirliydi bana. Sonuçta öpmüştüm onu.

"Meryem,şimdi şey oldu.."

"Ne oldu Şeyda?"

Kimse konuşmadıkça daha çok geriliyordum. Ortam sessizleştikçe korkmaya başlıyordum.

"Cemil kaçmış. Yurtdışına yani. Şu an aranıyor. Yani dönerse hemen yakalanır."