attention.||merkunfiction2.

episode17

Meryem'den,
Eve girmek için adımladığımda durup derin bir nefes aldım. Bir çok telaşlı yüzle karşılaşmak ve soru yağmuruna tutulacak olmak beni korkutuyordu.

"Sakin ol. Çok tepki vermezler,merak etme."

Orkun da huzursuzluğumu farketmişti. Kendi söylediklerine inanmasa da amacı beni rahatlatmaktı.

Beni bu derin düşüncelerden sıyıran parmaklarımda hissettiğim o sıcak dokunuştu. Elimi tutmuştu.

Bakışlarımı Orkun'a çevirdiğimde en içten gülümsemesini takındı yüzüne.
Kısa bir süre yüzüme baktıktan sonra önüne döndü. Ellerimde olan ellerini biraz daha sıkılaştırıp içeri ilk adımı attı.

Merak dolu gözler artık üzerimizdeydi. Başta herkes geçirdiği şoktan dolayı sesini çıkaramasa da sonrasında odayı boş bir gürültü sarmıştı.

Her kafadan farklı bir ses çıkması başımın ağrımasına sebep olsa da sesimi çıkaramamıştım. Haksız olduğumuzu biliyordum.

"TAMAM SAKİN OLUN VE BENİ DİNLEYİN."

Orkun'un ortalığı dindirmek için sesini yükselttiğinde herkes Orkuna dikkat kesilmişti.

Orkun olayı olabildiğince sadeleştirerek anlatmıştı. Tabi bazıları bundan pek memnun değildi. Çoğu inanmasa da tatmin olmuş gibi davranıyordu.

Herkes odasına çekilmeye başladıkça gürültü azalmaya başlamıştı.

Orkun,Şeyda ve Burak bir köşede konuşuyorlardı. Evin büyükleri bahçeye çıkmış;bazıları da odasına çekilmişti.

Yusuf ise, kapıya yaslanmış ve gözlerini üzerime dikmişti. Geldiğimizden beri sesini çıkarmamış,kapının köşesinden izlemişti. Bana göre biraz tuhaftı tabi. Tanıdığım Yusuf ya da hatırladığım Yusuf bunun tam tersi bir tepki verir,ortalığı birbirine katardı. Bu durumu tuhaf karşılsam da böyle olması sevindirmişti.

Başım ağrısı daha fazla baş gösterince biraz dinlenmenin daha mantıklı olacağını düşündüğümden kapıya doğru yöneldim.
Yusuf'un yanından geçecek olmak beni ürkütse de bunu yapmalıydım. Bu yüzden adımlarımı biraz daha hızlandırdım.

"Biraz konuşalım."

Yusuf'un keskin ama bir o kadar da yorgun gelen sesi yerimde durmamı sağlamıştı.

Yusufu tersleyip olayı büyütmek istemiyordum. Hafifçe kafamı sallayıp onu onayladıktan sonra adımlarını takip ettim. Odamın kapısında durduğunda ben de duraksadım.

"İyi misin?"

İyi miydim? Değildim. Ama karşımda benden daha yorgun gözüken biri varken iyi değilim demem saçma olurdu.

"İyiyim."

Gülümsedi. Gamzesi ortaya çıktığında çok şirin olmuştu. Eğer Orkun olmasaydı Yusufla bir şansımız olabilirdi.

"Peki ben nasıl hissediyorum haberin var mı?"

Buna verecek bir cevabım olmadığından sustum. Her zamanki gibi.
Söz tekrar Yusufa gelmişti.

"Endişelendim senin için. Ama görüyorum iyisin."

Konu yine başa dönmüştü. Ne diyeceğimi,nasıl cevap vereceğimi bilmiyordum. Yusuf'un bu tavırları beni bir çıkmaza sokuyordu.

"Yusuf, yapma.."

Beni dinlemeyip derin bir nefes alarak konuşmaya devam etti.

"İsteseydim seni unuturdum. Ama biliyor musun? Hiç istemedim."

Yusufu evli olduğuma ikna etmeye çalışsam da edememiştim. O da farkındaydı her şeyin. Bu yüzden evlilik yalanını bahane edemiyordum.

"Unut Yusuf, zorlamayalım."

"Kolay mı sanıyorsun? Her gün seni o adamla görüyorum buna rağmen unutabileceğimi mi düşünüyorsun? Bencil olma Meryem. Bunu yapma."

"Sevmediğim halde sevmiş gibi yaparsam daha mı iyi olacak Yusuf? O zaman bencil olmayacağım dimi?"

"Konu bu değil. En azından seni sevmeyen biriyle gözümün önünde evliymiş gibi davranma."

"Rol falan yap- ayrıca onun hakkında düzgün konuş lütfen. Onun beni sevdiğini biliyorum.."

Buna kendim bile inanmamıştım. Yusufun da inanmasını beklemiyordum.

"Gerçekten; o seni benden daha fazla özlerse,daha fazla severse, git ona üzülmem. Ama bu dünyada öyle bir imkan yok. Biliyorum."

Cevap verecek bir gücüm kalmamıştı. İkimizde dokunsan ağlayacak durumdaydık.

"Neyse sen dinlen biraz."

Tam gidecekken birden geri döndü. Hızlı hareketlerle sağ omzuma minik bir öpücük kondurdu ve aynı hızla ilerledi.

Kafa karışıklığım ve ben yine yalnız kalmıştık. Herkes üzerime oynuyordu.Biri de beni düşünse fena olmazdı.

•••kısa oldu farkındayım ama bölüm atmam gerekiyordu.
aşırı boşlamıştım. en kısa zamanda geri dönmem gerekiyordu. bu yüzden kısa ve kötü olsa da atıyorum bu bölümü.
•••affedin<3