Harmione Hikayeleri

Harry ve Hermione'nin ilişkisi-II

•Üçüncü yıllarında,Harry yardım etmedi ve Hermione Malfoy'un yüzüne yumruğu geçirdiğinde onun ne kadar cesur olduğunu fark etti.Ve bu her zaman kafasının içinde olmaya devam etti.

•Dördüncü yıllarında,ikinci görevde en sevdiği kişinin gölün altında olduğunu duyduğunda,Hermione'nin yüzü bir an aklına geldi ama o umursamadı.

•Noel Balosu'nda,sürekli Hermione'ye bakmaya onu neyin ittiğini merak etti.

•Beşinci yıllarında,Cho Chang'in güzelliği aklını aldı ve Hermione Granger zihninin arkalarına gitti.

•"Harry,o senin en yakın arkadaşın,neredeyse kız kardeşin,ayrıca Ginny senden hoşlanıyor."o gün beşinci kez kendine tekrar etti.

•"Ginny seni seviyor,peki sen onu seviyor musun?"kafasında küçük bir ses ona musallat olmuştu.
Düşündü,'seviyor muyum?'
"Sevdiğin başka biri var,inkar etmeyi bırak,gür saçlı,çağın en iyisi?"ses devam etti.

"Yapamam,Ron ondan hoşlanıyor."diye diye düşündü,duygularını uzaklaştırmaya çalıştı.

•Hermione ders çalışırken yeşil gözleri resimliyor. Ron'un gözleri yeşil,değil mi?
Kendine yalan söyledi.

•Kütüphanede kitap ararken dağınık saçları ve gözlükleri gördü.
Kes şunu.Sadece durdur.O Harry,benim arkadaşım.
O sadece Harry değil, dimi?;içinden bir ses onla alay etti.

•Kendine yardım edemiyordu ama ona bakışlarını gizleyemediğinden kendini azarlıyordu.

•"Yazdıklarına bak," kalemini bir anlığına bırakarak,bir akşam düşündü.Ve bir şey ezici hislerle doluydu.Yabancı bir şey.

•Amortentia'da aldığı ilk koku ile kalbi bir saniye durmuştu.
Kaç defa onun quidditch elbiselerinin kokusu  aklına girmişti,kullandığı süpürge cilasının kokusunu kaç kez yakalamıştı,yazarken kullandığı mürekkep kokusunu kaç kere solumuştu?  Milyonlarca kez.
Ve boğazındaki yumruyla,sessizce kabul etti.
                       Onu seviyorum.

•Harry Amortentia'yı ilk kokladığı zaman,kalbi hızla atmaya başladı.
Onun parfümü gibi kokuyordu,
kütüphanenin ve eski parşömenin kokusu,tüy kalem ve mürekkep kokuyordu.
Ama olamazdı.
Çağın en parlak cadısını tekrar aklının arkasına itti ve bu kalbini ne kadar ağrıtsada yalanına devam etti.

•Hermione de duygularını kendine saklamaya devam etti.
Onu nasıl sevebilirdi ki? O Ginny'i seviyordu.
Bir perişanlık dalgası yine onun üstünden geçti,rastgele bir gözyaşını sildi ve daha fazla çalışmalarına gömdü kendisini.

•O köşeye gelene kadar günlerce ortak konuşmalardan kaçtı ve basit bahanelerle yemeklerde de görünmüyordu.Bahanesi her zaman,çalışıyordum,oluyordu.

•"Hermione,lütfen!",onu duvara dayamıştı böylece koşup kaçamıyordu."Ne yapıyorsun?"öfkeyle yüzüne gelen perçemlerini geri attı.

"Ne yapıyorum ben?"diye soğukkanlılıkla sordu Hermione,gerçekte içinde bir maraton koşusu var gibiydi.
Üstelik birbirlerine çok yakınlardı.Sadece bir kaç santim daha ve...

"Kaçmaya devam ediyorsun,yemekleri kaçırıyorsun,gözlerinin etrafında koyu halkaların var,sadece ne kadar incelmeye başladığına bak,neden bunu yapıyorsun?"gözlerinin içine bakarak usulca sordu.

Bir dalga yada öfkeydi,sevdiği birini tanımanın bir dalgası,asla onu sevmeyecek oluşunun,başkasına ait oluşunun dalgası,duygularını daha erken görmediği için bir pişmanlık dalgası,öfkeli bir dalga üstünden üstünden geçti,
"Senin yüzünden bunu yapıyorum,çünkü bu benim hatam,"öfkeyle devam etti,"bunu yapıyorum çünkü çok geç kaldım,seni seviyorum ama sen Ginny'i seviyorsun ve-"

Harry onu öptü.Sertçe.Tüm duygularını içine dökerek. Sertçe,şiddetle ve tutkuyla.

Orada,iki genç birbirini sanki parmaklarının aralarından kayıp gidecekmiş endişesiyle öpüyordu.

YORUMLARA ALALIM