Harmione Hikayeleri

We are not family...

Rahatça kanepeye yatmış elinden de kumandayı sarkıtmış,televizyon denen şeye bakıyordu.
Hermione çok ısrar etmişti almak için.

"Harry,"kafasını hafifçe oynatıp Hermione'ye baktı.Kollarını göğsünde birleştirmişti."Ne yapıyorsun?"dedi dişlerini sıkarak Hermione.

"Ne oldu?"rahatsızca yerinde doğruldu.

"Ben senin HİZMETÇİN DEĞİLİM!"diye gürledi bir anda.Harry kaşlarını çatarak ona baktı.
"Ne diyorsun?"

"Evin halini görmüyor musun!Beni hasta ediyor!Eve iş getirmen yine beni hasta ediyor!Yarattığın dağınıklık beni hasta ediyor ve ben bunu toplamak zorunda değilim!"Harry ayağa kalktı.

"Pekala ben,ben böyle olduğunu fark etmedim,ve-ve sen madem bu kadar rahatsız oluyorsun-"Hermione onu kesti.

"Hala daha anlamıyorsun!Eve iş getirme,bana biraz olsun yardım et!Ailenle vakit geçir!Biraz olsun değer ver!"

"İyi de biz bir aile değiliz,"dedi ve başını hafifçe yere eğip fısıldarcasına konuştu,"henüz."

"Ne-ne dedin sen?"başını anlamamış gibi sallayarak.
Harry yutkundu."İyi,madem biz bir aile değiliz,"gözlerinin dolduğunu gördü,başını başka bir tarafa çevirip konuştu,"ben gerçek ailemin yanına gidiyorum."Hermione merdivenlere yöneldi ve çıkmaya başladı.

Harry derin bir nefes aldı ve yukarıya çıktı.

"Hiçbir yere gitmiyorsun."onu valizinden uzaklaştırarak konuşu.

"Çekil önümden,"diye tısladı Hermione ona.

"Neden sürekli kızgınsın?Sürekli sinirlenecek bir şeyler bulabiliyorsun?"
Hermione cevap vermedi ve valizine ulaşıp dolap kapağını açtı.

"Bu bize zarar veriyor.İkimiz neden birlikteyiz diye kendine hiç sordun mu?"

"Nedeni yok.Hiçbir zaman olmadı da."dedi ve valizinin fermuarını hızlı bir biçimde çekti.

"Ben sordum.Bunun nedeni iki kişinin birbirini sevmesi değil midir?"

"Öyle miymiş?"dedi Hermione elini beline koyarak.

"Ben öyle biliyordum.Seninde beni en az seni sevdiğim kadar sevdiğini düşünüyordum."

"Başlama şimdi."diye ona baktı Hermione.

"Neden gidiyorsun?Bunu istemiyorum!Seni seviyorum ve yanımdan gitmeni istemiyorum!Bu saçma kavganın aramızdaki şeyi bitirmesi beni deli gibi korkutuyor!"tek nefeste bunları söyledi.

Hermione valizinin kolunu çıkardı.

Harry ona ve valizine baktı.Odadan çıktı ve aşağı indi.

Hermione'nin merdivenlerden inerken çıkardığı tok sesi duydu.Tepki vermedi,hatta kılını bile kıpırdatmadı.

"Haklısın,"dedi bir ses ona."Birbirimizi ayrılmakla tehdit etmemeliyiz." yanındaki mindere oturdu,onu duyuyordu ama kafasını çevirmedi.

"Abarttım,bilemiyorum.Çok kötü hissediyorum,şu sıralar bana ne olduğunu bilmiyorum.Gerçekten çok kötü hissediyorum."ses tonu yavaşça azalırken.

Hermione başını Harry'e çevirdi o televizyona bakar gibi duruyordu.Ama biraz ona bakınca televizyona bakmadığını anladı.

"Cevaplamayacaksın değil mi?Biliyorum ve üzgünüm.Ama bende seni seviyorum."

Harry ona yaklaştı ve yavaşça dudaklarını öptü."Bir dahikine ikimizinde valizini yakacağım."dedi Hermione fısıldayarak.