Teresa'nın gözünden İSYAN

Plan

Aradan bir yıl geçmişti.Teresa nasıl geçtiğini bilmiyordu.Ama geçmişti işte.Artık her şey eskisi gibi değildi.Beyninde arada sırada kafasına tıklayan,ben burdayım diyen bir ağrı vardı.Her zaman olmuyordu,bazen.Özelliklede bir şey düşünmesi gerekirken.Bu aralar dersleri çok yoğundu.Öğretmenleri onu çok seviyorlardı ve sürekli çok iyi olduğunu söylüyorlardı.Bu Teresa'yı bazen harika hissettiriyordu.Ama sonra,onlar için birer denek faresi olduğunu hatırlıyordu.Giderse yerine yenisi gelir.O sabah Teresa olduğundan dahada erken uyandı.Çünkü kapı normalde açılması gerektiğinden yarım saat önce açılmıştı.Teresa sorgulamak istiyordu,sen kimsinde benim kapımı yarım saat öncesinden açarsın demek istiyordu.Bunu çok istedi,ağzını açtı ve karşısında Dr.Ava Paige'in olduğunu gördü.Gülümsedi.O Thomas'ın doktoruymuş.Her sabah Thomas'a kahvaltısını o götürüyormuş.Teresa'nın ki gibi kaba domuzlar değil.Bu kelimeyi nereden bildiğini bilmiyordu.Teresa gülümsemeye başladı."Merhaba."dedi Teresa.Dr.Ava o müthiş gülümsemelerinden birini takındı."Merhaba tatlım.Bugün önemli bir gün.Bugün çok,çok önemli bir gün.Sana bir sürprizimiz var.Çok seveceğine eminim.Karşı odada kalan çocuğu biliyor musun?"Teresa Doktorun sözünü keserek"Thomas"dedi.Doktor gülümseyerek devam etti"Evet tatlım Thomas,belki biliyorsundur ben,onunla ilgilenen doktorum.Ve tüm doktorlarla konuşarak bir karar verdik.Bugün öğlen Thomas'la buluşacaksın!"Thomas'la buluşmak.Aklından uçup gitmişti.Burdaki tanıdığı tek arkadaşı Minho'ydu.Ve onun yüzünden Minho'nun başına kötü şeyler gelmişti.Bunu Thomas'ada yapamazdı.İkinci gerçek arkadaşına yapamazdı.Bu yüzden temkinli olmalıydı.Yüzüne kocaman bir gülümseme yerleştirdi.Annesi bu gülümsemeye pamukşeker gülümseme derdi.Ve Teresa Doktor Paige'e sarıldı.Sonra ayağı kalkıp zıplamaya başladı.Tıpkı normal bir çocuk gibi.Ama değildi,ve ne yaptığını çok iyi biliyordu.Konuşmaya başladı"Çok,çok,çok sevindim.Hemde en kocamanından!Çok teşekkür ederim.İsyan sayesinde hem evim,hemde arkadaşlarım var.Yaşasınn!"Bir süre daha bunu yaptı ve oturdu.Paige ona gülümsedi.Sonra"Yemeğin birazdan gelir tatlım.Ben gitmeliyim."Teresa onu kolundan yakaladı."Lütfen,saçımı örer misin?"Kadın ikilemde kaldığını Teresa'ya belli etmemeye çalıştı,ve başını salladı.Teresa onun önüne oturdu.Kadın,usulca Teresa'nın saçını ördü.İki tane.Sonra Teresa"Şimdi çok tatlı oldum sağolun."dedi.Asıl planı Thomas'la buluştuğunda planını anlatmaktı.Bunun için Paige'in ona güvenmesi gerekiyordu.Eğer güvenirse,bir problem yaşarsa arkasında Paige onu savunurdu.Ve Paige'e baktığında o Teresa'ya çoktan güvenmiş gibi görünüyordu.Doktor,Teresa'ya sarıldı ve odadan çıktı.Teresa saatini kontrol etti.Tam 12.Şimdi gelip beni alacaklar,şimdi gelip beni alacaklar,şimdi gel..Kapı açılmıştı.Bir adam."Gel Teresa,Thomas'la tanışmaya hazır mısın?"Teresa başını salladı.Bir odaya girdi.İşte ordaydı.Usulca etrafa bakınıyordu.Saçları en son gördüğünden daha kısaydı,zayıflamış ve belki boyu uzamıştı.Teresa'yı fark etti ve ayağı kalktı."Merhaba,ben Thomas."