Teresa'nın gözünden İSYAN

İğne

Uyandığında odasındaydı,aman ne büyük bir sürpriz!Aklına Thomas geldi.Eğer bu ameliyat ona yapıldıysa hiç kuşkusuz Thomas'a da yapılmıştı.Yatağından yavaşça kalktı.Tuvalete gitti ve yüzüne baktı.Gözlerinin altı morarmıştı.Kaç saattir aç ve susuz olduğunu merak etti,susuzluktan ölmek üzereydi.Bir bardak su doldurmaya çalışırken suyu yere döktü.Odasını son derece temiz tutan Teresa umursamadı bile.Hayat az olsun farklı geliyordu.En yakın arkadaşını merak ediyordu.Bağırmak,çağırmak,döküp savurmak istiyordu.Son sesine kadar müzik dinlemek istiyordu.Annesinin yemek yaparken söylediği şarkıları duymak istiyordu.Onun sesinden.Onun kenarlarına düşen perçemleri özlemişti Teresa.Yatağında zıplamaya başladı.Ve şarkı söylemek ona hoş bir duygu gibi geldi.Annesinin en sevmediği şarkıyı bağırarak söylemeye başladı.Nedenini bilmiyordu.Bağırıyordu."Bazen gitmek istersin,bazen,ama yapacakların vardır,ve yapamazsııın,yapamazsııııııııın!Döngü bu,buuuuuuuı.Bazen soğuk suya batmak istersiiiin ama olmaaaz,döngüüüüü buuu,hala anlamadın mıı dostum,dönggüüüüü buuuu!...Ava Paige dehşetle içeri daldı.Teresa usulca yerine oturdu.Sanki 5 dakika öncesinde hiçbir şey yapmıyormuş gibi yaparak.Gülümsedi.Mutluydu şimdi.Mutluydu.Çok ama çok mutluydu.Kapı aralağından dışarı baktı,ve bir adam gördü."Bayan Teresa,sizinle bir şey hakkında konuşmalıyız,önemli.Lütfen ayağı kalkın ve dokorunuzu takip edin."Teresa bilerek adama baktı ve gözlerini devirdi.Oysaki adam gülümsedi"Bende senin gibiydim ufaklık.Zeki ve isyankar.Biraz törpülemek lazım."Teresa Ava Paige'in yanına gitti.'Bir daha ameliyata girmek vücudumu kaldırmaz haberiniz olsun.Bunu kafadan atmıyorum,az önce araştırdım.'Kesinlikle araştırmamıştı ama kim beyaz yalan söylemezdi.Bu doğruydu.Psikolojisinin altüst olduğu çok belliydi.Sonra odadan çıktılar.Bir odaya gittiler.Adam oturdu.Ve Teresa'ya baktıktan sonra konuşmaya başladı."Bak ufaklık kafandaki beyinle fazlasını yapabilirsin.Özellikle bugünden sonra.Sadece kendine güven.Ve denemekten vazgeçme.Neden seni ve diğer üç kişiyi seçtiğimizi zannediyorsun?Birkaç yıl içinde onlarıda tanıyacaksın.Beynine geri dönelim.Başarabilirsin.Ayağa kalktı.Ve çıktı..Teresa birkaç cümle için buraya getirtilmediğini bilecek kadar zekiydi.Odadan çıkınca Ava'nın olmadığını farketti.Koridorlardan geçti.Bir oda gördü.Kapısında acemi bir yazıyla "Sadece sevimli kızlar girer,ve şifreyi hergin yeniliyoruz."Yazıyordu.Pembe simlerle süslenmişti.İçeri girmeyi her şeyden çok istedi.Girsemiydi acaba?Kapıya yaklaştı,tıklatmak için elini kaldıracaktı.Durdu.Bir ses duyduğunu düşünmüştü.Sonra bir oğlanın yakarışları ve bir sürü ayak sesleri duymaya başladı.Kimdi acaba?Minho mu?Onu görebilecek miydi?Kenara saklanmasına fırsat bırakmadan koridorun ucundan Thomas hastane kıyafetleri,ıslak yüzü ve yüksek sesiyle girdi.Koşuyordu.Bağırıyordu."Teresaaaaaaa!Yalvarırım Teresaaaa!Kafama bir cihaz yerleştirdiler,Acıyoor!Yemin ederim kafamda bir şeyler oluyoorrrr!Kurtar benii...Yalvarırım kurtar be...Thomas'ın sırtına saplanan iğne etkisini göstermişti.