Letting You Go

CHAPTER SEVENTEEN

Isiah's POV

Alam kong iniiwasan ako ni devon ramdam na ramdam ko yon pero nakakapagtaka lang baket nya ako bigla biglang iniwasan

"Dahil kay rayven"  sabe ng nasa isip ko baket nya naman ako iiwasan ng dahil kay rayven? Dahil sinabe ni rayven? Baket naman sya sumunod?

Para akong tanga na nagtatanong sa sarili ko na hindi naman den alam ang sagot kaya nagpakawala nalang ako ng mahabang buntong hininga

Nung isang araw ng kausapin ko sya at tanungin kung iniiwasan ba nya ako alam kong nagsisinungaling sya sa part na yon kaya hindi ko nalang sya kinulit.

Sabado ngayon kaya naman napagdesisyunan kong pumunta sa mall para magikot ikot at maglibang naligo na ako na hindi naman nagtagal sa isang oras

Dumaretso na ako sa malapit na mall pumasok ako sa isang boutique ng pabango bumili lang ako ng pabango ko sunod kong pinuntahan kung san ako nabili ng mga damet ko naglibot pa ko ng naglibot hanggang sa may nakita akong isang pet shop may isang aso don na naagaw ng atensyon ko kaya naman nilapitan ko to

" hi babyyy" kinausap ko yung aso na para bang babae

"Hi sir isa po syang shih tzu" sabe ng sales lady

"Ilang buwan na sya?"

"Mag tatatlo palang po sya"

"Sige kunin ko na sya" isa syang shih tzu na kulay puti naalala ko kasi si devon sa kanya ibibigay ko to sa kanya sana magustuhan nya

"Sige po sir wait lang po"
Nagintay lang ako ng ilang minuto bago ibinigay sa aken yung aso naglibot libot pako hanggang sa nagutom ako pumasok ako sa isang kfc

Umorder na ako ng makakain ko ng madeliver sa lamesa ko yung pagkaen ay nagsimula na akong kumaen habang kumakaen ako hindi ko namalayan na may umupo sa harapan ko huli na ng malaman kong si rayven pala to

"Hi isiah" ngiting ngiting sabe nya saken

"Anong ginagawa mo dito?" Kunot noong tanong ko sa kanya

"Shempre nakaen den eh wala na akong maupuan sakto naman na nakita kita kaya dito nalang ako uupo" tinignan ko ang kaubuuan ng kfc wala na ngang extrang lamesa halos lahat may kasama ako lang ata ang magisa dito

"Ok" walang ganang sabe ko sa kanya

Nagsimula na akong kumaen hindi ko nalang sya pinansin dahil na den sa gutom hindi na ren sya nagsalita minadali ko ang pagkaen ko hindi ko gusto na nandito sya sa harapan ko

Nang matapos ako nagpahinga lang ako saglet si rayven hindi pa tapos kahit kailan talaga napaka bagal neto kumaen habang nakatingin ako sa kanya bigla naman syang tumingin sa aken kaya mabilis ang pagiwas ko

"Baket mo ko tinitignan?" Takang tanong nya saken

"A-ano kasi" naiilang na sagot ko "nabaling lang sayo yung paningin ko"

"Ganon ba?" Parang nagtataka paren nyang sagot. Hindi naman na ako sumagot. Nang maging ok na yung tyan ko tumayo na ako at uuwi na

"Ah mauna na ako" napalingon naman sya saken

"Teka pwede moba akong samahan?" Nangunot lalo ang noo ko sa kanya

"Are you crazy?" Naiinis na tanong ko sa kanya "alam mong nililigawan ko si devon tapos magpapasama ka saken? Ano nalang ang iisipin ng mga makakakita saten?" Nanlaki naman ang mata nya pero andon yung nakakalokong ngiti nya

"Woohh easy hahaha wag ka ngang oa isiah"

"Don't call me in my first name" singit ko sa kanya

"Ok ok quiel wag kang oa kaibigan lang naman walang malisya hahahaha"

"Tch" napasinghal nalang ako sa mga sinasabe nya

"Tara na hindi naman agad magagalet si sapphia sa ganto lang eh"

"Tara na"

Tulad ko kanina kung saan saang boutique den kame pumunta nung mapagod kumaen ulit marame deng nabili si rayven yung iba pa nga ako nag buhat eh buti nalang nilagay ko yung aso ko kanina sa kotse ko paniguradong gutom na yun kawawa naman

"May dala ka bang kotse?" Tanong ko sa kanya kasi hindi nya kaya to kung magcocommute lang sya

"Ah yes meron" buti naman

"Hatid lang kita don sa kotse mo para makauwi na ko"

"Sige sige" nagpatuloy kame sa paglalakad hanggang sa marating namen yung kotse nya nilagay ko lang yung mga binili nya

"Mauna na ako" paalam ko sa kanya nilingon nya naman ako

"Salamat isia- ah quiel sorry"

"Welcome ingat pag uwi" pumihit na ako patalikod pero pinigilan nya ako gamet ang mga kamay nya hindi ko sya nilingon hinintay ko syang magsalita bago ko sya lingunin

"Imissyou isaih" seryoso pero mababatid mo ang lungkot sa tono ng pagsasalita nya "namimiss ko na yung mga date nateng ginagawa namimiss ko na yung pagiging protective mo sa aken namimiss ko na yung lahat sayo isiah ayusin na naten to plssss" at don na tumulo ang mga luha nya

"Rayven alam mong hindi na nababalik pa ang nakalipas diba? Fuck how can i say this without hurting you? Hindi na kasi ikaw ang mahal ko rayven i want you to let go of me." tuloy tuloy paren ang pagbagsak ng mga luha sa mata nya nakakaawa si rayven sa sitwasyon na to kung may magagawa lang akong paraan para hindi sya masaktan ginawa ko na

"I still love you isiah. Hindi ko gustong makita kitang may kasamang iba it breaks my heart. Plsss comeback to me i swear i do everything just plss don't turn your back to me" lumuhod sya saken kaya agad ko syang tinayo

"Sorry hindi ko na kayang ibalik yung date kong pagmamahal sayo. Wag mong sayangin yang luha mo sa isang katulad kong walang kwenta hindi ko deserve yang mga luha mo tumayo ka na jan rayven" pilit ko syang tinayo pero ayaw nyang magpaakay sa aken kaya suko akong binitawan sya

"Umalis ka na umuwi kana" pagtataboy nya saken

"Rayven"

"Plssss umalis kanaaaa"

"Hindi kita pwedeng iwan ng ganyan rayven"

"Iniwan mo na akong ganto quiel" malakas na sigaw nya saken hindi paren sya natigil sa pagiyak

"pumasok kana sa kotse mo rayven"

"Umalis kana sabe eh" tinulak tulak nya ako "ayoko ng makita yang muka mo. Umalis ka na" humahagulgol na sya ano bang ginawa mo quiel baket kailangang may babaeng umiyak pa sayo "just go plsss leave me alone"

Wala na akong nagawa ng pagtabuyan nya na ako paales gustuhin ko man syang hindi iwan sa ganong sitwasyon nya wala na akong nagawa sya na ang nagpapaales sa aken. Sumakay ako sa kotse ko at nagdrive pa uwi hindi ko namalayan na nasa tapat na pala ako ng bahay namen dahil sa sobrang pagiisip bumaba na ako at pumasok sa bahay andon si mommy may sinabe sya saken pero hindi ko na inintindi dahil talagang lutang ang utak ko dahil sa mga nangyayare humiga nalang ako sa kama ko pagpasok ko ng kwarto wala akong ginawa kundi ang magisip ng magisip kung panong hindi masaktan si rayven pero bigo akong makahanap ng sagot sa sarili kong katanungan hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako