CHAPTER THIRTY SEVEN

2 1 0
                                    

Sapphia's POV

NAGISING akong ang bigat bigat ng pakiramdam ko parang may masamang mangyayare sa aken ngayon araw na to yung puso ko ayaw tumigil sa mabilis na pag tibok

Baket ganto? Isa sa tanong na tinanong ko sa sarili ko. Pero alam kong hindi ko naman masasagot yun kaya napagdesisyunan kong maligo at pumasok nalang

Pagkababa ko ng kotse si andrea at kristine agad ang bumungad sa aken ang seryoso ng muka nila wala kang mababasang kahit na anong emosyon

"Baket ganyan ang mga muka nyo?" Takang tanong ko sa kanila

"Wag nalang tayo pumasok punta nalang tayo sa pn may problema kasi ako kaya damayan nyo ako" sabe ni andrea pero hindi mo mahahalata sa kanya na may problema talaga sya

"Alam kong wala kang problema andrea! Ano bang ginagawa nyo? Kailangan kong pumasok no may test kame saka gusto kong makita si quiel mamaya ko nalang kukwento sa inyo kung ano nangyare sa amen sa batanes sa ngayon pumasok muna tayo" Pipigilan pa sana nila ako pero wala na silang nagawa nung nagpauna na akong maglakad pagsunod nalang ang nagawa nila

Ngunit nang pag tungtong ko sa hall ng room namen sinabe ko sa sarili ko na sana sumama nalang ako kila andrea na sana naniwala nalang ako sa kanya kahit kasinungalingan ang sinabe nila ngayon alam ko na kung baket nagsinungaling sila sa aken gusto lang nila akong maiwas sa saket pero hindi nila nagawa yon kasi gustong gusto kong makita si quiel.

Yung taong gusto kong makita may kayakap at kahawak kamay ngayon tumigil sila sa harapan ko ng makita nilang nasa harapan nila ako hindi mo man lang nakitaan ng pagkagulat si quiel na para bang inaasahan nya na na makikita ko sila ngayon.

"Quiel?" Bago ko pa masabe ang pangalan nya nagsipaunahan na sa pagtulo ang mga luha ko "Ano to? Baket magkasama kayo? Baket nakayakap ka sa kanya quiel?"

"Sapphia. Break na tayo" tatlong salita lang yun pero baket tagos na tagos sa puso ko? Tatlong salita lang yon pero baket napakahirap intindihin na kay dali dali lang nyang sabihin sa aken

"Baket?"

"Anong baket? Ayoko na sayo sapphia" Mababakas mo sa kanya yung inis. Para bang hirap na hirap na syang ipaliwanag sa aken na ayaw nya na sa aken

"Ano? Ganon nalang yon quiel? Yung nangyare sa aten sa batanes yung pagpapasaya mo sa aken? Ano yon ha? Ibabaon mo nalang yun sa limot? Ako? Sabe mo hindi mo ako iiwan sabe mo pagbalik naten ng cavite walang magbabago pero baket ganto ang nangyare?  Plssss quiel bawiin mo yung sinabe mooo" Hindi ko napigilan ang sarili kong lumuhod sa kanya agad agad pumunta si andrea sa likod ko para patayuin ako pero nanatili paren akong nakaluhod kay quiel "Ayoko. Ayokong makipag hiwalay ka sa aken ayokong mawala ka sa aken quiel kingyna naman eh sabe mo sabay tayo lalaban pero baket ikaw agad ang sumuko ha? Bullshit."

"Sapphia tao lang den ako nagsasawa ren ako sa isang bahay"

"Sana alam mong tao lang den ako na nasasaktan sa ginagawa mo"

"Ok sorry just plss tumayo ka na jan. Nagmumuka kang nagmamakaawa sa aken"

"Baket? Hindi ba yun yung ginagawa ko ngayon? Quiel wag mo kong iiwan hindi ko kakayanin quiel sabihin mo sa aken ano ba dapat kong baguhin? Babaguhin ko para bumalik ka sa aken basta wag mo lang akong iiwan ayokong mag isa ayokong wala ka sa aken ayokong makitang may kasama kang iba" Pilit paren akong pinapatayo ni andrea pero nagmatigas ako nanatili paren akong nakaluhod sa kanya at nakahawak sa binti nya

Umupo si quiel para maging mag kalevel kame

"Sapphia kahit anong gawin mo hinding hindi na ako babalik wala ka dapat baguhin sa sarili mo ako yung may male ako yung nagsawa kaya wag mo ng gawing komplikado yung sitwasyon" inayos nya ang pantalon nyang nagusot sa hawak ko saka nila ako tinalikuran ni rayven

Letting You GoWhere stories live. Discover now